عصرجهان-محسن بابادی-مفسر و تحلیلگر فوتبال ایران
تا قبل از فصل پانزدهم لیگ برتر ، تیم افشین قطبی قوی ترین تیم پرسپولیس در طی تمامی ادوار گذشته این لیگ بوده است . پرسپولیس فصل گذشته را مایوس کننده آغاز نمود تا پای برانکو ایوانکویچ مربی موفق سال های 2001 تا 2006 تیم ملی که این تیم را به رتبه پانزدهم رنکینگ فیفا رساند، پس از 1 دهه دوری از فوتبال ایران و آن هم در لیگ پانزدهم به کشور و تیم پرطرفدار پایتخت باز شده و ناجی این تیم ته جدولی شود. برانکو آمد و رفته رفته پرسپولیس نشان از 1 تیم رویایی می داد، اما امتیازات از دست رفته در بازی های ابتدایی فصل گذشته مجال قهرمانی را به این تیم نداد و پرسپولیس هر چه تلاش کرد، حتی به گرد پای تیم عبدالله ویسی نیز نرسید و نهایتا با رتبه دوم فصل قبل را با پایان رساند و استقلال خوزستان مقتدرانه بر جام قهرمانی بوسه زد.
برانکو ابقا شد، تیم را تقویت نمود و در لیگ شانزدهم پر قدرت تر از فصل قبل ظاهر شد. پرسپولیس زلزله از همان ابتدای فصل نوید قهرمانی را می داد و تا اوایل نیم فصل دوم و مسابقه دربی ، عملکرد قابل توجهی داشت. شکست در دربی، غرور مدافعان و دروازبان این تیم را شکست و تیمی که طی11 هفته فقط 3 گل دریافت نموده بود، در کمتر از 1 نیمه 3 گل فاجعه بار را از تیم رقیب پذیرفت. پرسپولیس همچنان یکه تاز لیگ برتر بود، اما آن درخشش قبل از داربی را نه در لیگ برتر و نه در آسیا نتوانست ادامه دهد.
پرسپولیس در این فصل عمدتا با سیستم 442 لوزی به میدان رفت و رامین رضاییان ، مهدی طارمی و سید جلال حسینی از بهترین بازیکنان این تیم بودند.عملکرد صادق محرمی ، علیرضا بیرانوند و کمال کامیابی نیا نیز در خور تحسین بوده است .
شایان ذکر است پرسپولیس بخت اول قهرمانی در لیگ برتر و از مدعیان صعود به مرحله بعدی لیگ قهرمانان آسیاست، اما نتوانست در روزهای پایانی سال لبان هواداران را خندان و عیدی قابل توجهی به آنان بدهد.
البته باید پذیرفت که باخت نیز جزیی از فوتبال است و با یکی دو باخت نمی توان عملکرد خوب 2 سال اخیر این تیم را به دست فراموشی سپرد .
نویسنده:محسن بابادی-مفسر و تحلیلگر فوتبال ایران