عصرجهان/محسن بابادی-استعداد یاب و مربی فوتبال رده های پایه کشور
همانگونه که همگی شما به خوبی میدانید ، نخستین سن جهت ورود بچه ها به اجتماعاتی بزرگتر از اعضای خانواده و محله ، سن 5 سالگی به بالاست  که عمدتا از پیش دبستانی ، مدارس فوتبال و سایر کلاس های آموزشی شروع شده و در حدود 7 سالگی به دبستان ختم می شود که خود آغازگر تحولاتی شگرف از نظر شخصیتی و روحی در بچه ها خواهد بود . (( بحث مورد نظر ما در اینجا مدارس فوتبال است )). بنا بدلایل علمی متعددی ، توصیه می شود اولین سن ورود بچه ها به مدارس فوتبال ،  6 سالگی باشد و قطعا اولین رده نیز ، 6 تا 8 سال خواهد بود . البته برای 1 مربی ، این رده سخت ترین مقطع ممکنه است . معمولا اکثر مربیانی که در مدارس فوتبال در رده های زیر 14 سال فعالیت می کنند ، براحتی زیر بار مسولیت این رده نرفته و ترجیح میدهند رده های 8 تا 10 سال ، خصوصا 10 تا 12 ساله ها را تمرین دهند . دلایل این امر به قرار ذیل است :
1 . اختلاف سنی مربی با این رده بیشترین مقدار ممکنه است .
2 . بچه ها از دنیایی کاملا کودکانه وارد این مرحله شده اند . در حقیقت به تازگی از سن خردسالی خارج شده و پای بدین مرحله جدید که ابتدای دوران کودکی آنهاست نهاده اند .
3 . نسبت به اکثر مسائل پیرامون ، قانون پذیری و سایر مسائل اجتماعی درک شفافی ندارند .
4 . تجربه برخورد ، رفتار کردن  و آموختن جز از پدر و مادر را نداشته و یاد گرفته اند فقط از والدین حرفشنوی داشته باشند .

5 . هدفشان از فوتبال ، فقط بازی و تفریح است و زیاد فرقی بحالشان ندارد که فوتبال باشد یا ورزشی دیگر  .
6 . طاقت دوری از پدر و مادر برایشان سخت بوده و به همین خاطر مرتبا اطراف چمن را نگریسته تا مبادا والدینشان از آنان دور شوند .
7 . عمدتا در کارهای ابتدایی مثل بستن بند کفش ، پوشیدن کفش ، پیراهن ، شورت ورزشی و حتی دستشویی رفتن و....دچار مشکل اند و نیاز به کمک بزرگترها دارند .
8 . بعضا مربی را در جایگاه مربی ندانسته و با عناوینی همچون عمو ، آقا ، آقا مربی و...صدایش می زنند .
9 . دارای پیچیدگی های روحی ، فیزیکی و حرکتی عجیبی بوده و هنگام ناتوانی در اجرای خواسته مربی بعضا گریه می کنند .
10 . دارای روحیه ای بسیار حساس بوده ، همه چیز چمن و مدرسه فوتبال برایشان تازگی داشته و تمرکزشان بیشتر صرف تطابق با محیط اطراف میشود . خصوصا اگر صدای رعد و برق ، صدای بلند ترمز 1 ماشین یا دعوایی در گوشه ای از زمین رخ داده یا سایر مسائلی که کمتر تجربه نموده اند را ببینند .
11 . ممکن است اگر در ابتدا یا زیر سن 6 سالگی باشند ، بیشتر متمایل به برداشتن توپ با دست باشند تا بازی با پا .
12 . تمایل کمی به حضور در بازی دارند . بخاطر همین از 10 نفر موجود در یک بازی 5*5 ، حدودا 2 یا 3 نفرشان فقط نظاره گرند . اما این بدان معنی نیست که از بازی نکردن خویش یا فعالیت دیگران ناراحتند ، بلکه دلیلش این است که به درک صحیحی از بازی نرسیده یا در حال یادگیری اند .
***دلایل متعدد دیگری وجود دارد که از حوصله این بحث خارج است .

پس با توجه بدلایل بالا ، (( اولویت اصلی در این رده فقط و فقط بازی است )) و میبایست حداقل 80% از زمان 1.5 یا 2 ساعته تمرین گروهی ، صرف بازی شده و تا حد امکان از تمرین صرف نظر شود . مربیان مجازند تنها تمریناتی که در حد آشنایی با توپ ، آنهم به تعداد 1 یا 2 تمرین و بمدت حداکثر 8 دقیقه باشد را در دستور کار قرار دهند که میبایست شامل : (( تمرینات لمس توپ یا نهایتا حمل توپ )) شود . البته اگر این شاگردان اولین حضورشان را در مدرسه فوتبال تجربه می کنند ، بهتر است مربی در 2 یا 3 جلسه ابتدایی ، همین تمرینات را نیز انجام نداده و این جلسات را صرف برقراری ارتباط ، آشنایی با شاگردان و آماده سازی آنان جهت جلسه سوم به بعد نماید . خود به خود 10% زمان تمرین نیز ، صرف آب خوردن بچه ها ، برقراری نظم و انضباط و سایر مسائل دیگر می شود .
مربی این رده میبایست از علم روانشناسی ، تجربه ای بالا و صبر و حوصله ای پایان ناپذیر برخوردار باشد .
پس از 2 یا 3 ماه یا بعبارتی 1 ترم که از حضور آن بچه در مدرسه فوتبال گذاشت ، کم کم می توان با قوانین بیشتری آشنایش نمود و حتی میبایست کمی دیسیپلین و جدیت بیشتری از شما ببیند . در این شرایط لمس توپ کم و کمتر شده ، جای خود را به حمل توپ داده و تدریجا تمرینات پایه ای کوردی نیشن در برنامه گنجانده می شود .

نویسنده: محسن بابادی-استعداد یاب و مربی فوتبال رده های پایه کشور