عصرجهان؛ محسن بابادی- روزی که تیم فوتبال شهرداری ماهشهر ، بالاخره پس از 7 سال تلاش بی وقفه و تنها با حمایت تماشاگران این شهر آخرین پله های ترقی را طی نمود و با پیروزی 1 بر 0 مقابل برق نوین شیراز به لیگ دسته 1 لبخندی ملیح زد.

در آن مسابقه مسولین زیادی کنار زمین حضور داشتند که اگر می خواهید نام تک تک آنان را بدانید ، می توانید به فیلم و عکس های روز مسابقه و خبر های آن روز سایت ها و روزنامه ها مراجعه نمایید . همان مسولینی که بخاطر صعود تیم شهرداری گزارش عملکرد نوشته و این موفیقت ها را جز سوابق کاری خویش محسوب نمودند تا نزد بالادستی ها حسابی پز بدهند .(( حال آنکه با این صعود مسرت بخش ، عده ای از آنان فقط از آب گل آلود جراحی و زهره ماهی و عبدالمای گرفته و با وعده وعید های توخالی ، راجع به تجهیز ورزشگاه شهدا در روزنامه ها و سایت ها جلب توجه نموده و کمی بر شهرت و اعتبار خویش افزوده اند . اما حال که قریب به 1 ماه از آن تاریخ گذشته ، نه تنها خشتی برای احداث جایگاه ویژه کار نشده ، بلکه 11 مورد ایراد اساسی ورزشگاه نیز تا بدین لحظه به قوت خویش باقی مانده است .
پس کجاست آن وعده های سر خرمنی مسولین حاضر در آن مسابقه؟
آیا این آقایان طی این مدت سری به ورزشگاه زده اند؟
مگر نه اینکه آقای ((سعید فتاحی)) رییس مسابقات لیگ های فوتبال ایران صراحتا اعلام نمود که این ورزشگاه شرایط میزبانی در لیگ 1 را ندارد؟
هر کسی که در طول دوران زندگی اش حتی یکبار زیر خربزه یا سرنوشابه ای شوت نزده باشد نیز ، بر صحبت های جناب فتاحی صحه می گذارد.
آیا تا 20 مرداد و شروع لیگ 1 فرصت زیادی باقی مانده؟
آیا با این سهل انگاری و بی تدبیری ها ، اعمالتان در ماه رمضان مورد قبول خدای متعال قرار خواهد گرفت؟
آیا آه مردم روزه دار ماهشهر ، امیدیه ، هندیجان و سربندر گریبانگیرتان نخواهد شد؟
پس کجاست آن غیرت و تعصب خوزستانی؟
روابط دوستانه ، برش و قدرت آن میز و صندلی های شما کجا رفته است؟
ترسم از این است که افرادی بدخواه شما را دلسرد نموده تا فوتبال ماهشهر نابود و امتیاز لیگ 1 از این شهر سلب شده یا اینکه در خوشبینانه ترین حالت مسابقاتش به میزبانی شهری دیگر برگزار شود .
یعنی مردم ماهشهر اینقدر بدبخت بوده و مظلوم واقع شده اند که بی تفاوتی و بی کفایتی عده ای کارنابلد سبب آزرگی خاطر آنان شود؟
آقایان مواضعتان را تا موقع افطار مشخص نمایید . اگر نمی توانید کار کنید ، وعده وعید نداده یا اینکه عکس های یادگاری را پاره نموده و آنچنان مصاحبه نکنید که گویا گل های برتری ساز و صعود این تیم را شما به ثمر رسانده اید و یا اینکه شماها بوده اید که در گرما و سرما در روی سکوها تیم را تشویق نموده اید . البته 1 راه بهتر نیز باقی مانده و آن هم اینکه محترمانه استعفا داده و کار را به کاردان بسپارید .
اگر هم می دانید که لذت نشستن پشت میز و صندلی ها مانع دل کندن شما از پست و سمت هایتان می شود ، به مردم غیور و با شرافت این چند شهر صریح و شفاف اعلام نموده تا خودشان دست به کار شده و خشت خشت ورزشگاه را با پول های کارگری حاصل از عرق های ریخته شده و دستان پینه بسته در منطقه ویژه ساخته و آن به استاندارد های لازم نزدیک نمایند . منظورم همان مردمی است که پتروشیمی هایی با آن عظمت را بنا نهاده و از کمترین خواسته خویش که 1 ورزشگاه است محرمند .
در انتها باز هم خاطر نشان میکنم :
 آقایان لطفا شهامت داشته و صریحا اعلام نمایید که چند چند هستید؟
و اما در این ماه مبارک پس از خدای متعال چشم امیدمان به همکاری و روابط دوستانه جناب (( علی گلمرادی ، منصور قمر و غلامحسین کمایی)) است . هیچ اشکالی ندارد که این عزیزان از مسولین پتروشیمی ها نیز کمک گرفته تا روند کار تسریع پیدا کند .
(( ای کاش پست و سمتی می داشتم تا می توانستم به مردم ماهشهر و تیم شهرداری خدمتی شایسته نموده و نگذارم در 20 مرداد ماه اشک در چشمان این مردم نازنین حلقه بزند . اما افسوس که تنها سلاح من خودکاری بیش نیست )) .
نویسنده: محسن بابادی(کارشناس و تحلیلگر فوتبال ایران)