عصرجهان/حمید طاهری بویراحمدی
جنای آقای دکتر خادمی استاندار محترم!
مدیران اغلب خندان می‌آیند و نگران می‌روند. جنابعالی هم خندان آمدید اما از قرار معلوم برای رفتن هیچ گونه نگرانی نخواهید داشت، چون هم پروازی هستید و هم رضایت مسئولین بالا‌تر را جلب کرده‌اید!. به همین خاطر خدای جهان را جهان تنگ نیست و نماند ناز شیرین بی‌خریدار، اگر خسرو نباشد، کوهکن هست. ماه‌های اول تقریباً با شعارهای راضی کننده، بسیار با انرژی و توانمند ظاهر شدید اما مانند دونده‌های ماراتن چند ماهی بیش نگذشته بود که بی‌تفاوتی خود را نشان دادید و اوقات را به روزمرگی و دفع الوقت گذراندید ضمن اینکه از مدیران ضعیفی که اوج بی‌لیاقتی را از خود نشان دادند، حمایت کردید. برای افراد بومی، مدیریت در هر رده‌ای، کاری سخت و طاقت فرساست اما فامیل‌های نزدیک فرصت خدمت به آدم نمی‌دهند تا چه رسد به فامیل‌های دور‌تر و آشنایان دور و نزدیک… برجستگی‌ها و توانمندی‌های شما با مشکلاتی که یک مدیر بومی دارد بر کسی پوشیده نیست. مدیران بومی متأسفانه چنان در محاصره فامیل‌های نزدیک قرار می‌گیرند که دست ضعیف دیگران از دامن کبریایی آن‌ها کوتاه است و متهم به ناتوانی در حوزه سیاسی می‌شوند همچنان که آنجناب متهم به قوم‌گرایی شدید. حضرتعالی در این مدت نشان دادید که از هوش و استعداد بالایی برخوردارید. روابط عمومیتان هم قوی است ولی متاسفانه در موارد زیادی استحکام و اقتدار لازم را از خود نشان ندادید. جاهایی کوتاه آمدید که نباید می‌آمدید، جاهایی مقاومت نشان دادید که هم ضرورتی نداشت. از مدیران ضعیفی که حتی همسویی سیاسی با شما نداشتند حمایت جدی کردید و این تصور را به وجود آورد که اقدامات نامناسبی در کار بوده است اما جدای از همه این مسائل، استانداران گذشته هر کدام اثرات و خاطراتی از خود به جای گذاشتند. یکی آبشار را درست کرد. یکی پارکی را در گچساران به نام خود نامگذاری کرد، دیگری تپه‌ای را خراب کرد و شما با تشدید نگاه قومیتی بر شایسته سالاری و مصالح عام مردم، بدعتی نامبارک از خود به یادگار گذاشتید! از منایع غیر رسمی شنیدیم که اسماعیل دوستی استاندار محبوب و اصلاح طلب قبل استان درخواست و دعوت شده است که سکان و کرسی نماینده عالی دولت در استان را به عهده بگیرد اما ایشان خوش خدمتی به مردم استان را از دوران طلایی خود در استان برشمرده و با توجه به عمق و وسعت فضای کارهای ناتمام اعلام نمودند که این مسئولیت به افراد متخصص و جوان‌تر که منطبق با مقتضیات استان چهار فصل کهگیلویه و بویراحمد با بافت قومی و قبیله‌ای باشد واگذار شود. شما جوانی و تخصص را داشتید، اما از این پتانسیل‌های حقیقی و حقوقی نتوانستید بهره‌ای برسانید تا از اندیشه نو به نسل نو کمکی نمایید و گلی به سر این مردم بزنید. از خدمات تاثیر گذار شهردار اسبق شهر یاسوج که مجسمه سردار ایرانی لر تبار (آریو برزن) را به عنوان نماد مقاومت در میدان ورودی شهر توریستی یاسوج احداث نمودند و می‌توانستید همانند آن مجسمه و تمثال رئیس علی دلواری در بندر دلوار و امام قلی خان در جزیره تجاری توریستی قشم هرمزگان خودنمایی و از مبارزات تاریخی آن قبایل افتخار می‌آفریدید و هویت قوم لر را جلا و برجسته می‌نمودید. هر چند که امروزه تمثال هزاران شهید خود مفهوم این موضوع است. به دلیل محرومیت شهرداری از اعتبارات مکفی حوزه‌های عمرانی، شهر یاسوج به عنوان پیشانی استان توسعه قابل انتظاری نداشته است در حالیکه که می‌توانست برای گردشگران فصلی چشم نواز و خیره کننده باشد و صحنه‌های مشمئز کننده مبلمان شهری، گردشگران و حتی مردم بومی را رنج ندهد. حضرتعالی نتوانسته‌اید این استان را در شآن و منزلت تاریخ بسازید و نه قادر به جمع آوری ثواب گونه‌ی آن شوید توصیه می‌کنم در فرصت باقی مانده فکری به حال این میدان در دید و آن تقاطع هفت سین کنارش که اسمش ریشه در سنت‌های ایرانی و اسلامی دارد، بنماید. از همه مهم‌تر، تنها ورودی و خروجی مرکز استان یک پل بوده که زمان احداث آن بیش از ۶۰ سال می‌باشد، بسیار قدیمی و فرسوده است و خطر ریزش پل جان مردم بومی و مسافران را تهدید می‌کند در حالیکه در استان‌های همسایه از جمله خوزستان با شرایطی مشابه روی رودخانه کارون حداقل ۱۰ پل وجود دارد و استان اصفهان بر روی زاینده رود خشک شده بیش از ۲۰ پل احداث شده است. آیا این نشانه بی‌تدبیری مدیران استان نیست که با وجود داشتن پتانسیل تامین ۲۰ درصد بودجه کل کشور از این استان علیرغم وصول بودجه ۳ در هزار فروش و استحصال نفت به فکر آبادانی شهر یاسوج نمی‌باشند؟ حضرتعالی با آن شرایط ویژه که داشتید و از نظر حساسیت‌های قومی، فکری، سیاسی و موقعیت‌های منحصر به فرد برایتان فراهم بوده و هست چه یادگاری از خود بجا گذاشته‌اید یا خواهید گذاشت؟