اخبار عمومی
اعلام وصول 2
138893
تاریخ انتشار: 1396/05/02 01:44
تصور اینکه در این هوای نه چندان مساعد ساعت‌ها به صورت ایستاده یا نشسته روی صندلی‌های داغ ایستگاه منتظر اتوبوس‌هایی باشی که فاقد سیستم سرمایشی هستند نیز کار ساده‌ای نیست.
عصرجهان-بیشتر اتوبوس‌های اهواز کولر ندارند. جز تعداد معدودی که بیشترشان خصوصی هستند که بین خطوط پخش شده اند. اتوبوسی که به من داده‌اند، کولر ندارد. آنهایی هم که کولر دارند، توی این گرما موتورشان نمی‌کشد و داغ می‌کند.»
نزدیک فلکه شهدا ایستگاه نه چندان بزرگ اتوبوس است. از اینجا به شهرک‌زیتون کارمندی و کارگری و کوروش می‌روند. کنار ایستگاه قدیمی که سایبان فلزی آن بیشتر نقش هیتر برقی را دارد، ایستگاه جدیدی درست کرده‌اند به شکل مکعب مستطیل که روی شیشه‌اش نوشته «کولر ایستگاه خراب است. لطفا سؤال نفرمایید.»
توزیع اتوبوس‌های شهری در اهواز به هیچ عنوان متناسب با شرایط منطقه ای صورت نگرفته است. به طوری که در مناطق مرفه‌نشین شهر، اتوبوس‌ها از نظر کیفی و کمّی شرایط بهتری دارند در حالی که عمدتا ساکنان مناطق کمتر برخوردار تمایل بیشتری به استفاده از اتوبوس برای جابجایی دارند.
 ایستگاه‌های داغ
یک جوان 30 ساله دستش را سایبان چشم‌ها می‌کند و می‌گوید: «واجب‌تر از ایستگاه، این اتوبوس‌های کهنه و درب و داغان است. جز چند اتوبوسی که‌ تر و تمیز هستند و کولر دارند، بقیه به درد این شهر نمی‌خورد.»
اتوبوس سر می‌رسد و همگی سوار می‌شویم. حرارت آن قدر بالاست که به سختی می‌شود روی صندلی‌ها نشست. راننده پیراهن طوسی آستین بلندی به تن دارد و دگمه بالایی آن را باز کرده و با تکه کارتنی خودش را باد می‌زند. درِ اتوبوس را باز گذاشته تا بادی هرچند گرم و سوزان داخل اتوبوس بپیچد.
اسمش «مهدی» است. 30 سال دارد و 3 سالی می‌شود که به استخدام اتوبوسرانی اهواز درآمده و در خط آزادگان - شهرک زیتون و ملی‌راه کار می‌کند.
راننده درد دل می‌کند و ما شر و شر عرق می‌ریزیم. ٤ ایستگاه را رد می‌کنیم ولی مسافری نیست که سوار شود. جز مردی ٦٠ساله که مدام با دستمالی عرق صورت و پیشانی اش را می‌گیرد و گاهی خودش را با آن دستمال باد می‌زند.
راننده می‌گوید: «بیشتر اتوبوس‌های اهواز کولر ندارند. جز تعداد معدودی که بیشترشان خصوصی هستند که بین خطوط پخش شده اند. اتوبوسی که به من داده‌اند، کولر ندارد. آنهایی هم که کولر دارند، توی این گرما موتورشان نمی‌کشد و داغ می‌کند.»
ایستگاه عامری پیاده می‌شویم. ورودی ایستگاه که از نسل ایستگاه‌های کولردار است، قفل است و روی آن نوشته شده است: «شرمنده».
اتوبوس‌ها امکانات ندارند
گرمای بالای ۵۰ درجه هوا در اهواز، هوای آلوده و البته شرجی باعث شده تا شهروندان تا حد ممکن از ساعات حضور خود در شهر بکاهند. با این وجود کم نیستند شاغلان و افرادی که در اوج گرما مجبور به تردد در شهر هستند و برای جابجایی نیازمند امکاناتی هستند تا گرما کمتر اذیت شان کند.
اگرچه در سال‌های گذشته شهر اهواز به لحاظ وسعت و جمعیت رشد قابل توجهی داشته اما همچنان در فراهم سازی امکانات برای شهروندان درجا می‌زند که نمونه بارز آن سیستم حمل‌و‌نقل شهری است.
حتی تصور اینکه در این هوای نه چندان مساعد ساعت‌ها به صورت ایستاده یا نشسته روی صندلی‌های داغ ایستگاه منتظر اتوبوس‌هایی باشی که فاقد سیستم سرمایشی هستند نیز کار ساده‌ای نیست.
طبق آخرین برآوردهای صورت گرفته تهران ۶۴۰۰  مشهد ۱۸۰۰، اصفهان ۱۲۰۰، شیراز ۱۲۰۰ و تبریز ۷۸۰ دستگاه اتوبوس دارند. در حالی که شهر اهواز با جمعیت یک میلیون و 4۰۰ هزار نفر، تنها ۲۷۵ اتوبوس دارد که بیشتر آنها فرسوده هستند و جوابگوی شرایط آب و هوایی این شهر نیستند.
 بودجه نداریم
مدیر عامل سازمان اتوبوسرانی اهواز با بیان اینکه میزان درآمد و هزینه‌های سازمان اتوبسرانی این کلانشهر همخوانی ندارند، می‌گوید: این سازمان ماهانه ۵۰۰ میلیون تومان درآمد دارد، اما هزینه‌هایش ۲ میلیارد تومان است؛ یعنی 4 برابر.
«سید کوروش حسینی‌زاده» در گفت‌وگو با همشهری اظهار می‌کند: در حال حاضر 54 ایستگاه مکانیزه مجهز به سیستم سرمایشی و 370 ایستگاه غیرمکانیزه در شهر اهواز وجود دارد که ساخت هر ایستگاه مکانیزه بین 40 تا 50 میلیون تومان اعتبار نیاز دارد که بودجه سازمان اتوبوسرانی توانایی مکانیزه کردن تمام ایستگاه‌ها را ندارد.
وی با بیان اینکه اعتبار ساخت و تجهیز و تعمیرات در بودجه شهرداری مناطق وجود دارد، می‌افزاید: سازمان اتوبوسرانی در حال حاضر فقط می‌تواند با میزان درآمدی که کسب می‌کند سوخت مورد نیاز اتوبوس‌ها را تامین کند زیرا در ماه بیش از 200 میلیون تومان برای خرید گازوئیل، 50 میلیون تومان برای خرید روغن و بین 20 تا 30 میلیون تومان برای خرید آب رادیاتور هزینه می‌کند.
ناتوانی در ارائه خدمات مطلوب به شهروندان
مدیر عامل سازمان اتوبوسرانی اهواز ادامه می‌دهد: در خوشبینانه‌ترین حالت درآمد سازمان اتوبوسرانی از محل فروش بلیت اتوبوس آن هم در فصل مدارس 200 میلیون تومان است، اما هزینه بیمه اتوبوس‌ها بین 50 تا 60 میلیون تومان و هزینه خرید قطعات اتوبوس‌ها در ماه 150 تا 200 میلیون تومان است. چون 70 درصد اتوبوس‌های موجود در شهر فرسوده هستند.
حسینی‌زاده با بیان اینکه متاسفانه برخی از شهروندان نیز در حفظ و نگهداری ایستگاه‌های مکانیزه موجود رعایت لازم را نداشته و با آسیب رساندن به ایستگاه‌ها هزینه‌های بیشتری را به این سازمان تحمیل می‌کنند، می‌گوید: سازمانی که ماهانه 500 میلیون تومان درآمد دارد، اما هزینه‌هایش 2 میلیارد تومان است، چگونه می‌تواند خدمات مطلوبی به شهروندان ارائه دهد.
نیاز به مشارکت شهروندان
حسینی‌زاده، ساماندهی ایستگاه‌های اتوبوس را نیازمند ورود سرمایه گذار می‌داند و عنوان می‌کند: در شهر 750 هزار شهروندکارت توزیع کردیم که مردم هنگام استفاده از اتوبوس هزینه خود را راحت‌تر پرداخت کنند اما متاسفانه برخی هزینه کرایه خود را پرداخت نمی‌کنند.
وی اضافه می‌کند: درآمدهای شهرداری به دلیل پرداخت نشدن عوارض از طرف شهروندان هم کاهش یافته است. بنابراین اگر شهروندان همکاری لازم را با ما داشته باشند، می‌توانیم خدمات اولیه را تا حدودی ارائه بدهیم.
تلاش برای جذب سرمایه‌گذار
مدیر عامل سازمان اتوبوسرانی اهواز با بیان اینکه تجهیز ناوگان حمل و نقلی در زمینه اتوبوس، تاکسی و ایستگاه‌ به امکانات مورد نیاز، نیازمند بودجه‌ای خاص است، در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه شهرداری ماهانه چه میزان به سازمان اتوبوسرانی کمک می‌کند، می‌گوید: شهرداری ماهانه یک میلیارد تومان به سازمان اتوبوسرانی بابت هزینه حقوق پرداخت می‌کند‌.
وی به برنامه‌هایی برای مکانیزه کردن ایستگاه‌های غیرمکانیزه موجود در شهر اشاره می‌کند و می‌گوید: به دنبال الگویی هستیم که با انتشار فراخوانی، سرمایه گذار مناسب با درخواست‌ها و شرایط موجود پیدا و در قبال آن درآمد تبلیغات ایستگاه‌های اتوبوس را به عنوان هزینه به وی پرداخت کنیم.
حسینی‌زاده با بیان اینکه ساخت ایستگاه مکانیزه در سال به سرمایه‌گذار بستگی دارد، می‌گوید: ساخت ایستگاه بیشتر از یک ماه طول نمی‌کشد و در حال برنامه‌ریزی هستیم که فراخوان جذب سرمایه‌گذار را چگونه انجام دهیم.
منبع: عصر ایران


کانال تلگرام عصر جهان



ثبت نظر

نام*
ایمیل(اختیاری)
نظر*