عصرجهان-نوشتاری از دکتر محمد کیانوش راد
دوست عزيزم دكتر حسن دادخواه  استادِ  زبان و ادبيات عرب، خبر بستري شدن دكتر شيخ را به من دادند و فرمودند از او يادي كن . البته نوشتن در باره مراتب فضل و علم و دانش. دكتر شيخ  از نظر فقه و حقوق و فلسفه و ادبيات عرب ، خارج از توان من است ، اما دوستي و ارادت من به ايشان برايم افتخاري بوده و هست.
گفته اند، كه ديدار و موانست و همنشيني با دو كس را مغتنم بايد شمرد . كسي كه ديدنش تو را به ياد خدا و نيكي ها بيندازد و كسي كه از دانشش بهره اي بر گيري. دكتر محمد علي شيخ هر دو ويژگي را دارد.
نسل استادان قديمي هم گويي با امروزي ها متفاوت است. او همدرس دكتر جعفر شهيدي نيز بوده است  و اجازه اجتهاد را نيز در كارنامه خويش دارد. در اين ايام سوگواري ، به سراع تاريخ اسلام تاليف دكتر علي اكبر فياض رفته بودم و تاريخ اسلام و تاريخ را مرور مي كردم. تاريخ اسلام فياض، مختصر و پر از نكته هاي ناب و كمتر شنيده شده است و خواندن اش نگاه ديگري را بعضا به ما مي دهد.
در مقدمه سخني چند از دكتر فياض و توصيف ايشان آمده است كه : " ديده نشده كه هيچگاه از دانش هاي خود با كسي سخن به ميان آورد، كف نفس را به اعلا درجه رسانده بود احدي نمي دانست كه چه زباني مي داند ، در حالي كه عربي، روسي، فرانسه و انگليسي را بخوبي مي دانست و از اسپانيولي، لاتين و يوناني مطلع بود و اخيرا هم مقداري چيني هم فراگرفته بود.
امشب كه يادي از دكتر شيخ به ميان آمد ، به سراغ مقدمه ي كتاب رفتم، عجيب با آنچه از دكتر شيخ مي دانم توصيفات را مطابق يافتم. نسل استادان گذشته ظاهرا  جور ديگر تربيت مي شدند. دكتر شيخ نيز تواضعي بيش از حد دارد ، او مجتهد است و فرزند عالمي بزرگ .
با توجه به داشتن درجه اجتهاد ، براي انتخابات مجلس خبرگان رهبري به ايشان پيشنهاد كانديداتوري از خوزستان يا تهران را دادم اما گفت نمي گذارند و نمي شود.
او را هيچگاه اهل خود نمايي و فخر فروشي نيافتم. كم سخن است و از جدل و لجاجت در بحث ، و معرفت نمايي و فضل فروشي  خود را دور مي كند.
دكتر شيخ متديني متشرع و صاف و روشن ضمير است. اهل تظاهرنيست. قشري مسلك  و ظاهريِ مذهب نيست. از خرافات و جعلّيّات  هم هميشه دوري مي كند.
 من در مجلس ششم اين سعادت را يافتم و چهار سال مداوم در كنار دكتر شيخ زندگي كردم. شيخ سه دوره متوالي نماينده مردم شوشتر بوده است.
به صورت باورنكردني  با سماجت اما آرام و متين ، آنگونه بي شك شايسته او بود ، به دنبال حل مسايل و مشكلات شهرستان شوشتر بود. مورد احترام همه بود. بر خلاف عادت و رويه نامناسب تخريب رقيب در انتخابات نمايندگي ، رقباي او نيز در شوشتر با احترام با او برخورد مي كردند.
شيخ فرزند علامه محمد تقي شوشتري و نوه شيخ جعفر شوشتري شهير است.  پيش از انقلاب نام علامه شوشتري را اولين بار به دليل نامه اي كه به دكتر شريعتي در نقد مطلبي در خصوص امام دوازدهم شيعيان نوشته بود ، شنيده بودم.
ادب و تواضع و علم علامه شوشتري باعث شد تا دكتر علي شريعتي در مورد وي بگويد : " كوهي از علم در شوشتر تكيه داده است".
به دليل سخن شريعتي مي خواستم علامه شيخ را حداقل از نزديك ببينم. اواخر عمر علامه بود. صرفا براي زيارت ايشان به شوشتر رفتم. پيش از اذان مغرب در مسجد منتظر ماندم. فضاي مسجد عجيب حس پر از خوب و معنوي بود.
آرام و پر شكوه، عطر حسِ خوب و سبكي سراسر مسجد را به پرواز مي خواند. مسجد قديمي بود. از آنهايي كه امروز حسرت ديدن اين نوع مساجد را داريم. شكل و شمايل مسجد و مردمِ بي هياهو و آرام و پرندگونه شوشتري ، آدم را به سادگي ها و بي آلايشي هاي اسلام راستين مي كشانيد. 
 شوشتر دارالمومنين خوزستان است و هنوز هم بازار و مسجد و مردم شوشتر بوي خوش سنت ها را با خود دارند. هنوز هم بايد به شوشتر رفت و اين ها را با چشم جان چشيد.
در حالي كه بي صبرانه منتظر آمدن علامه بودم و به آستانه در مي نگريستم ، از كسي سوال كردم، آقا كي مي آيد. گفت :  مگر آقا را در محراب نمي بيني ؟
شگفت زده پيرمردي كهنسال را در محراب يافتم كه با چراغ مطالعه اي بر روي كتابي خم شده و در حال خواندن است. بهت زده از خود پرسيدم ، در اين سن و سال ، براي چه و براي كه مي خواند ؟ با چه انگيزه و هدفي ؟
دكتر شيخ نيز فرزند چنين عالم وارسته و بزرگي است. اما دكتر شيخ هميشه تا جايي كه من مي بينم ، خودش بود و هست ، بي هيچ اضافه اي   
بنياد خوزستان شناسي  و جمعي از دانشگاهيان و فرهنگيان استان خوزستان بارها به دنبال برگزاري بزرگداشتي از ايشان برآمدند و هر بار با خنده اي نجيبانه از آن طفره رفتند.
دكتر محمد علي شيخ ، يكي از مفاخر ما و كشور و استان خوزستان  است .
سلامتي ايشان را از خداوند ودود مسئلت دارم
محمد كيانوش راد
٨ مهر ١٣٩٦