کاظم فرامرزی دوست و همرزم شهید حبیب بدوی: بعد از جنگ، زمانی که بحث درجات در سپاه مطرح شد، حاج حبیب بدوی از سپاه رفت و گفت ما برای این مرحله نیامده بودیم
به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی عصر جهان، صبح امروز چهارشنبه 24 آبانماه پیکرمطهر حاج حبیب بدوی شهید مدافع حرم حضرت زینب تشییع و در گلزار شهدای اهواز در کنار برادر شهیدش به خاک سپرده شد
مجید شریفی از رزمندگان قدیمی جبهه و جنگ به خبرنگار ما گفت: شهید حاج حبیب بدوی همزمان با اربعین حسینی در منطقه دیرالزور سوریه به دلیل اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید.
شریفی افزود: شهید حاج حبیب بدوی در طول دوران دفاع مقدس در مناطق عملیاتی از جمله در والفجر8 به همراه گردان کربلا و با تشکیل تیپ ضد زره 201 ائمه ایشان ازاولین اعضای تشکیل دهنده این یگان رزمی بود و تا سال 1373 که بازنشسته شدند دراین یگان خدمت کرد.
شهید حاج حبیب بدوی در بین رزمندگان قدیمی جنگ به شکارچی تانک معروف بودند
اخوی ایشان بنام شهید عبدالزهرا بدوی به همراه پسرعموی ایشان درجریان عملیات مرصاد به سال 1367 در یک روز به شهادت رسیدند و مزار این شهید درجواراین دو شهید خانواده بدوی تعیین شد.
شایان ذکر است رسانه ها به نقل از کاظم فرامرزی دوست و همرزم شهید حبیب بدوی نوشتند: بعد از جنگ، زمانی که بحث درجات در سپاه مطرح شد، از سپاه رفت و گفت ما برای این مرحله نیامده بودیم. خوی و خصلت او خصلت رزم و جهاد بود و برای جهاد آمده بود.
فرامرزی از وضع خوبی مالی شهید بدوی چنین میگوید: بعد از آن رفت دنبال امورات زندگیاش و دنیا هم همه جوره به او رو کرد. متنعم بود. دنیا به صورت تمام عیار به او رو کرد و همه چیز داشت. از شهدای میلیاردر است. وضع مالیاش خوب بود. معمار بود و در کار ساخت و ساز بود. شغل پدریاش بود. اما خصلت اولیه اخلاقیاش این بود که غرق و جذب دنیا نشد. دنیا به او رو آورد ولی او خیلی به دنیا میدان نداد. زندگی میکرد و ساده زیستی جزو زندگیاش بود. وقتی بحث جهاد و سوریه پیش آمد، خیلی علاقه داشت که دوباره به منطقه برود و علتش همان خوی رزمیگری او بود. اهل جهاد و مبارزه بود. خیلی تقلا کرد اما راه پیدا نکرد.
بعد از شهادت سعید سیاح طاهری متحول شد
او معتقد است بی تابی شهید از شهادت سیاح طاهری آغاز شد. در این باره میگوید: شهادت سعید سیاح طاهری او را دوباره متحول کرد. بعد از شهادت او حبیب دیگر قرار نداشت. دیگر کل فعالیتهای اقتصادیاش را کنار گذاشت. در آستانه دومین سال شهادت سیاح طاهری هستیم. در این دو سال هیچ کار اقتصادی نکرد. همهاش در تقلا بود به مناطق عملیاتی سوریه برود و آخرش هم راه پیدا کرد. چند نوبت رفت. در نوبت سوم مجروح شد. دقیقا قبل از اربعین سال گذشته ایشان مجروحیت سختی پیدا کرد. بیشتر از ناحیه ستون فقرات و شکم و دست و پا و صورت. وقتی برگشت، با خود گفتیم دیگر رفته و طعم آنجا را چشیده و این رفتنها را تمام میکند. اما دوران نقاهتش که تمام شد برای بار چهارم باز به منطقه رفت. و این اعزام پنجمش بود که ختم به شهادت شد و این نشان دهنده ثبات قدم او بود و اعتقادی که به این راه داشت. آمده بود که آخرش برود.