عصرجهان؛عبدالرحمن نیک سرشت✍خوزستان در آتش قوم پرستی و محفل گرایی دارد می سوزد پست ها بر اساس روشی منسوخ زننده و نخ نما شده مورد معامله قرار می گیرند.

بطور معمول، در فردای معارفه ی هر مسوولی، مشاهده می شود؛ که هزار مخالف برای سست کردن آن جایگاه دست بکار می شوند زیرا، مخالفان این انتصابات ریشه ی این گزینش های رانتی را در ریشه کن کردن قدرت حزبی و یا منافع اقتصادی- اجتماعی خود بر آورد می کنند.

در این فضای یاس آمیز سنگی روی سنگی بند نمی آید و دولت مرکزی گیج و مبهوت از خروج آمریکا از برجام همه ی مقدرات کشور را، مانند مزرعه برداشت شده ی صیفی جات رها کرده و ریزه خواران سفره ی دولت هر کدام در گوشه ای از آن،  به دنبال رزق ناحلال خود می گردند.

دولت ، سکانداری امور را در استانها بویژه در خوزستان رها کرده است.
این حکایت امروز ما در خوزستان است جریان نومانکلاتوریستی( مدیران امتیاز خوار دولتی) بساط گعده و رفیق بازی را در مدیریت اجرایی خوزستان پهن کرده و  حالتی از  نشئگی و سرخوشی سیاسی ( شنگولیسم عوامزاده) را ترویج داده و نورچشمی های خود را بی محابا؛ سر دست گرفته و حلوا حلوا می کنند که گویی حال نخبگان و دردمندان را به هم زده، در این جو سنگین و تهوع آور، انگار که هیچ دادرسی نیست.

با این توصیف روز بروز رقابت منفی و واگرایی سیاسی نشات گرفته از تداخل قوا، پایه های توسعه ی پایدار را در خوزستان سست کرده و همان کسی یا کسانی که دارند خوب انجام وظیفه می کنند و زیر بار این دار و دسته های نوکیسه نمی روند بیشتر در معرض خطر و طرد مدیریتی قرار می گیرند.

علی ایحال منتقدین هرچه می نویسند و هرچه می گویند در هیاهوی این اسرافکاری های اداری گم و ناشنیده واقع می شوند و بی عاری و بی دردی تنها اپیدمی رایجی است که در این دیار دارد کماکان جولان می دهد.

والسلام