عصرجهان؛ محسن بابادی-امروز عصر و پس از چند سال انتظار، دگرباره می توانیم شاهد یک بازی تمام عیار از تیم ملی کشورمان در جام جهانی فوتبال و این بار در خاک روسیه باشیم. مصافی سرنوشت ساز برای ایران و مراکش که به نوعی مهم ترین مسابقه دو تیم در این جام و حتی تمامی ادوار جام های جهانی قلمداد می شود. لذا نباختن در این رقابت برای آنها از هر چیزی واجب تر است. چرا که با توجه به احتمال تساوی دو تیم اسپانیا و پرتغال، کسب تساوی یا پیروزی برای هر کدام از دو تیم ایران و مراکش می تواند برگ برنده ای در روز های آتی محسوب شده و حتی این تیم ها را برای صعود به مرحله بعدی امیدوار نگه دارد.
لذا به احتمال زیاد اولویت اصلی شاگردان کیروش و رونار، اجرای تاکتیک های پرسینگ، دفاع و ضد حمله باشد. پرسینگی که حتی ممکن است از یک سوم دفاعی و نیمه جلویی یک سوم میانی تیم حریف رخ دهد. لذا در این مسابقه سنگین ترین وظیفه بر عهده خطوط میانی دو تیم بوده و به احتمال زیاد شاهد یک بازی فیزیکی و درگیرانه، پاس های اشتباه فراوان، لو دادن های مکرر توپ در میانه میدان و قطع توپ های مکرر بر اثر تلاش هافبک های تیم مقابل باشیم. در موقعیت های ضدحمله نیز، به احتمال فراوان اولویت تیم ملی کشورمان نفوذ از عمق تیم حریف باشد تا کناره ها. چرا که اولا بازیکنان کناری ما کیفیتی در حد و اندازه تیم مقابل نداشته و ثانیا می توان با توجه به بازی فانتزی و تکنیکی شجاعی، بازی سازی و پاس های کلیدی دژاگه، سرعت همراه با دریبلینگ و شوت زنی جهانبخش و شم گلزنی طارمی یا حتی سردار آزمون فرصت طلب از طریق عمق به گل برسیم. لذا به احتمال فراوان امروز روز سختی در انتظار حاج صفی با تجربه و امید ابراهیمی باشد.

آنچه که مسلم است، در دفاع چپ میلاد محمدی بازیکنی رونده و مطمئن است، اما ترس از نفوذ های گاه و بیگاه رضاییان و عدم بازگشت به موقع وی با در نظر گرفتن بازیکنان باتجربه مراکش در خطوط کناری، امکان آسیب پذیری در این ناحیه را برای ما دوچندان کرده است.
نقطه آسیب پذیر دیگر تیم ما کانال پشت سر حاج صفی است. جایی که احتمالا در پی حضور حاج صفی در ضدحملات و جاماندن ناشی از خستگی وی و یا قطع توپ توسط بازیکنان حریف، ممکن است منطقه حضور روزبه چشمی که پشت سر وی نیز بیرانوند قرار دارد، تبدیل به پاشنه آشیل تیم کیروش شود. لذا می بایست حاج صفی باتجربه بیش از حد و یا بی محابا در حملات اضافه نشود تا در موقع ضدحملات مرگبار مراکش دچار مشکل نشویم. در این مسابقه می بایست بازی سریع، هماهنگی بالا و چرخش توپ عالی مابین ابراهیمی، حاج صفی، طارمی، جهانبخش و شجاعی همراه با کم بودن فاصله طولی و عرضی بین آنها، سبب شود که بازیکنانی همچون کریم الاحمدی، مبارک بوصوفیه، نبیل حارث، یونس بلهنده و حکیم زیاش ناکارآمد شوند.
امروز نبرد اصلی در میانه میدان خواهد بود. تیمی که در این منطقه حرف اول و آخر را بزند، می تواند موقعیت های حمله و ضدحمله مناسبی برای خود طراحی نموده و از سوی دیگر خیال دفاع و دروازبان خودی را نیز راحت کند. می بایست منتظر ماند و دید که تجربه اروپایی لژیونرهای فراوان تیم ملی کشورمان چه کیفیتی به این بازی مهم مقابل شاگردان رونار خواهد داد.
 آنچه مسلم است، اینکه تیمی که اشتباهات فردی کمتری را در پشت خط میانی و مقابل مدافعینش انجام دهد، نتیجه مطلوب تری خواهد گرفت. زیرا به علت فشردگی و پرسینگ بالای دو تیم امکان کار های تاکتیکی جهت ایجاد موقعیت گلزنی به شدت کاهش می یابد.