عصرجهان-«ممنوعیت به‌‌کارگیری بازنشستگان» برای نخستین بار در جلسه علنی اردیبهشت ماه 95 مجلس شورای اسلامی تصویب و به فاصله 9 روز مورد تایید شورای نگهبان قرار گرفت. در واقع هدف این قانون ایجاد بسترهای لازم برای اشتغال جوانان بود اما در عمل به دلیل وجود تبصره‌ها و استثناهای موجود در آن، آنطور که باید، این قانون نتوانست گره‌ای از مشکل اشتغال جوانان باز کند. به عبارتی تبدیل برخی از استثناها به قانون منجر به ابقای مدیران عالی رتبه و تداوم حضور آنها در عرصه مدیریتی کشور گردید. چراکه اگر این استثناها در سال 95 تبدیل به قانون نمی‌گردید ما امروز شاهد بازنشستگی بسیاری از روسا، مدیران عالی‌رتبه و وزرا در کشور بودیم. پس از این در خردادماه سال جاری یکبار دیگر بررسی قانون ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان در دستور کار مجلس قرار گرفت و در نهایت کلیات طرح اصلاح قانون «ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان» با ۱۷۴ رای موافق، ۴۴ رای مخالف و هفت رای ممتنع از مجموع ۲۳۱ نماینده حاضر تصویب گردید. اکنون اگرچه به نظر می‌رسد که در ظاهر مخالفت چندانی از سوی دولت و سایر مسئولان نسبت به تصویب نهایی اصلاح این قانون وجود ندارد اما عده‌ای از مدیران در تلاشند که با لابی‌های گسترده و وعده و امتیاز به نماینده‌های مجلس، آنها را متقاعد به افزودن استثناهایی در این طرح سازند تا همچنان مدیران فرتوت و مسن در بدنه و راس دولت و سایر نهادها مشغول به کار باشند و عملا بازهم راه را بر اشتغال و به کارگیری مدیران جوان و پرتوان ببندند. از این رو، قاسم میرزایی نکو نماینده مجلس و عضو فراکسیون امید در گفت و گو با آفتاب یزد درباره لابی برخی از مدیران با نماینده‌ها و تلاش جهت افزودن استثنای روسا به این طرح گفت: «برخی با دادن وعده به نماینده‌های مجلس نمی‌توانند نماینده‌ها را مجبور به افزودن استثنا کنند. به همین دلیل اجازه نمی‌دهیم که پیشنهادهای الحاقی که هر کدام یک هدفی را دنبال می‌کند به طرح اضافه شود.»

تلاش برای افزودن «روسا» به عنوان استثنا
بهره‌گیری از نیروهای جوان در دولت و سایر ارکان کشور، یکی از مطالبات جدی اصلاح‌طلبان و بدنه این جریان به ویژه جوانان و زنان در انتخابات 96 بود اما این مهم جز در مواردی اندک از سوی رئیس جمهور در کابینه، آنهم معرفی و انتخاب آذری جهرمی وزیر 36 ساله ارتباطات و فناوری و البته تغییر سن برخی وزرا از 60 سال به 50 سال تحقق نیافت. در سایر نهادها به ویژه شهرداری هم جز در برخی از مناطق 24 گانه تهران و انتصاب شهردار و معاونان جوان در این مناطق، آن طور که باید شاهد تحقق این مهم نبودیم. اکنون پس از تصویب کلیات طرح یک فوریتی اصلاح قانون «ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان»، برخی از وزرا و نهادها در تصویب نهایی اصلاح این قانون اختلال ایجاد می‌کنند تا آنجا که طی روزهای اخیر، مدیران پارلمانی خود را همراه با بسته و امتیازهایی به مجلس اعزام کرده‌اند تا بتوانند با لابی و رایزنی‌های گسترده یکبار دیگر ماجرای اردیبهشت 95 را تکرار کنند و با افزودن استثنائاتی مانند روسا مانع اجرای حقیقی قانون «منع به کارگیری بازنشستگان»و بازنشستگی مدیران سالمند شوند. از این رو، به‌نظر می‌رسد که اگر این بار هم مانند سال 95 مدیران کشور با توجیه استثنا بودن خود موفق شوند که نماینده‌های مجلس را به افزودن استثنائاتی راضی کنند ما همچنان شاهد حضور مدیران سالخورده در بدنه مدیریتی کشور اعم از سازمان‌ها، وزارتخانه‌ها و... خواهیم بود که این برای کشوری که دغدغه توسعه‌مندی و اشتغال جوانان را دارد، فاجعه‌ای بیش نیست.

عدم بازنشستگی به بهانه تجربه و کارآمدی
مدیران سالخورده در حالی همچنان مشتاق به تکیه زدن بر صندلی ریاست هستند که حدود چهار دهه این مدیران در صحنه سیاسی و اجرایی کشور حضور داشتند و تنها صندلی‌ها و پست‌هایشان از سازمانی به سازمان دیگر و از وزارتی به وزارت دیگر تغییر می‌کرد و این در شرایطی است که نیروهای متخصص وجوان بسیاری در کشور حضور دارند که به دلیل عدم کناره‌گیری این مدیران از صحنه اجرایی و... دچار بی انگیزگی و سرخوردگی شده‌اند، زیرا مدیران مسن همواره عدم تجربه نیروهای جوان و وضعیت کشور را بهانه قرار داده‌اند تا خود همچنان بر مسند ریاست و مدیریت تکیه بزنند که معرفی کابینه روحانی خود شرح حال این ماجراست. روحانی در زمان معرفی وزرا به مجلس خطاب به نماینده‌ها و همچنین در نخستین سخنرانی پسا انتخاباتی خود به جامعه ایران گفته بود که امروز زمان آزمون و خطا نیست و کشور با مشکلات بسیار زیادی دست و پنجه نرم می‌کند و نمی‌تواند از وزرایی در کابینه استفاده کند که از توان و تجربه لازم برای حل مشکلات برخوردار نیستند. از این رو، کشور یک بار دیگر به بهانه تجربه و ناکارآمدی شاهد ابقای همان مدیران سالخورده در بدنه دولت و سایر نهادها و سازمان بود. به همین دلیل لابی‌ها برای افزوده شدن استثنا به این قانون یک بار دیگر این نگرانی را به ویژه در میان نسل جوان و نخبگان ایجاد می‌کنند که باز هم افزودن استثنائات به این قانون مانع استخدام جوانانی شود که از مولفه‌های لازم مدیریتی و تخصصی برخوردارند اما تنها به دلیل بهانه‌های نخ نمای مدیران فرتوت و قدیمی، اجازه و امکان فرصت و حضور در بستر مدیریتی به آنها داده نمی‌شود.

چرا ضرورت بهره‌گیری از مدیران جوان
در حالی برخی به بهانه تجربه و کارآمدی سعی در ممانعت از تصویب نهایی و اجرای اصلاح قانون «منع به کارگیری بازنشستگان» دارند که تجربه‌های تاریخی و حضور مدیران جوان در راس کار و قدرت در برخی از کشورهای جهان نشان داده است که 1- مدیران جوان به نیازهای روز جامعه آشناتر هستند. 2- پتانسیل دستیابی به اهداف و موفقیت در این افراد بیشتر است.
3- قابلیت پذیرش مسئولیت‌های مهم‌تر را نیز دارند. 4- مدیران جوان برخلاف مدیران سالخورده از تغییر هراسی ندارند و به آسانی ایده‌های جدید را با دیگران در میان می‌گذارند. 5- نیروهای جوان دیگران را برای رسیدن به اهداف بزرگ ترغیب می‌کنند. 6- این نیروها همواره سرشار از ایده‌های نو و جدید هستند.7- در نهایت مدیران جدید پذیرای هر گونه بازخوردی هستند و همواره خواهان شفافیت، اصلاح و پیشرفت و توسعه‌اند. بر این اساس؛ تا زمانی که فرصتی به جوانان برای اثبات توانایی‌شان داده نشود نمی‌توان انتظار کسب تجربه را از آنها داشت. از سویی مدیران سالخورده کشور، روزی خود تجربه کافی در کار نداشتند و همواره کشور به وسیله آنها ناگزیر دشواری‌های بسیاری را متحمل شد. بنابراین نباید به این بهانه فرصت توسعه کشور را آنهم توسط مدیران و نخبگان جوان و کارآمد، از جوانان گرفت. در حالی که امروز کشورهایی در جهان هستند که به وسیله رئیس جمهور و مدیران جوان اداره می‌‌شوند که امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه نمونه‌ای بارز از این مهم است. او یکی از جوان ترین روسای جمهور فرانسه است که 39 سال سن دارد و به تعبیر بسیاری از رسانه‌های جهان، سیاستمداری زیرک و آشنا به مسائل داخلی فرانسه و جهان بوده و همچنین از محبوبیت بسیار بالایی نسبت به روسای جمهور سابق فرانسه بر خوردار است.

نماینده‌ها خواهان تصویب نهایی طرح
قاسم میرزایی نکو نماینده اصلاح طلب مجلس و عضو فراکسیون امید درباره لابی برخی از مدیران با نماینده‌های مجلس برای افزودن استثنای روسا به طرح اصلاح قانون منع به کارگیری بازنشستگان و ضرورت تصویب نهایی و اجرای این قانون، به‌آفتاب یزد گفت: تصویب نهایی این قانون به این مفهوم نیست که در صورت اجرا ما شاهد اتفاقات مطلوب در کشورخواهیم بود و یا در صورت عدم تصویب و اجرا شرایط بسیار بدی رخ خواهد داد. او افزود: تعداد مدیران سالخورده در کشور 1200نفر است که از این مدیران در صورت تصویب نهایی و اجرای این قانون می‌توان در اتاق‌های فکر بهره برد و به جای آنها از نیروهای جوان در عرصه مدیریتی استفاده کرد. این نماینده مجلس ادامه داد: بخشی از این طرح مربوط به نیروهای مسلح، ستادهای امنیتی و وزارت اطلاعات است که براساس آن این طرح، این افراد باید در صورت کهولت سن بازنشست شوند که البته تعداد این افراد چندان هم زیاد نیست. از سویی این افراد در جهان به عنوان نیروهای ارزشمند مطرح هستند که هیچ‌گاه بازنشست نمی‌شوند بنابراین باید نسبت به بازنشستگی این افراد تامل بیشتری صورت بگیرد. عضو فراکسیون امید مجلس گفت: آنها با دادن وعده به نماینده‌های مجلس نمی‌توانند نماینده‌ها را مجبور به افزودن استثناء «روسا» کنند. از سویی نماینده‌ها خواهان تصویب نهایی و اجرای این طرح هستند تا مدیرانی که سابقه خدمت 30 ساله در کارنامه خود دارند بازنشست شوند و جای خود را به نیروهای جوان، متخصص و پرتوان بدهند. میرزایی نکو در پایان اظهار کرد: اجازه نمی‌دهیم پیشنهادهای الحاقی که هر کدام یک هدفی را دنبال می‌کند به این طرح اضافه شود. زیرا کلیات طرح در کمیسیون اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته و در صورت تصویب نهایی در مجلس، طرح بسیار مطلوبی خواهد بود؛ البته در صورتی که به سمت حواشی نرود در غیر این صورت باز هم تجربه دو سال اخیر را خواهیم داشت که در نهایت نگران کننده خواهد بود.

م/آفتاب یزد