عصر جهان؛محمدابولیان (نوروزی)-رفته رفته از دهه های گذشته تا به امروز به جهت تبادل فرهنگ، آداب و زبان ها با مردم کشورهای دیگر بویژه اروپائیان واژه های بیگانه رسانه های نوشتاری ما را دستخوش دگرگونی فراوانی کرد و صاحبان قلم بدون تامل این واژگان را بکار می گیرند به گونه ایکه بسیاری از واژه گان پارسی "فارسی" جای خود را به واژه های دهن پرکن بیگانه سپرده اند.

اگر از کنارعملکرد پرچالش رسانه های ادبی، فرهنگی، سیاسی....گذر کنیم ، رسانه های ورزشی بیشترین واژه را از زبان های بیگانه وام گرفتند به گونه ایکه به جای تبادل واژه ها از هجوم واژه های بیگانه باید نام برد و در این باب تلویزیون نقش اساسی در گسترش بکارگیری واژگان بیگانه دارد
در این نوشتارکوتاه نمونه هائی از این دست را مورد بررسی قرارمی دهیم ، تا خوانندگان فرهنگ دوست را نسبت به این پدیده خطر آفرین برای زبان ادب و فرهنگ پرپیشینه ی پارسی آگاه سازیم.
لیبرو، ونگر، رفلکس، کلین شیت، هتریک، آنالیز، ریباند، ریکاوری، فِرپلی و..از این دست از واژگان می باشند.

آیا فرنشینان و رویداد نگاران رسانه های ورزش نویس نمی توانند همسو با دلسوختگان فرهنگ وادب این سرزمین کهن برای نگاه داری از زبان پرپیشینه ی پارسی واژه های ساده، ریشه دار و شناخته شده ای همانند: نوک، پیش آهنگ، گوش یا بال چپ و راست، دروازه بان، سه گانه، واکنش فنی، بررسی واکاوی، در بازگشت، بازیابی یا بازسازی نیروی از دست رفته، بازی جوانمردانه و.. که ریشه در آیین و مرام پهلوانی ما ایرانیان دارد در نوشتارخود بکارگیرند. تا از این پس واژه گان ریشه دار و پرپیشنه ی پارسی زینت بخش نوشتارشان گردد.
امید است در آینده نزدیک همه رسانه ها نوشتاری، شنیداری و دیداری ما با بازگشت به فرهنگ پرمایه خویش نوشتار خود را با به کارگیری و سود بردن از همین واژه های پارسی سیراب نمایند.