عصرجهان؛ گفتگوی پرویز دوید خسروی با کورش اسد پور -

استاد کورش اسدپور خنیاگر عاشق سرزمین کهن بختیاری در هم اندیشی و نشست هنرمندان، شعرا و اصحاب رسانه در مسجدسلیمان گفت: صداهای ماندگار ایل توانسته خواسته های اهالی زاگرس نشین را تامین کند.

اسدپور افزود: موسیقی در بختیاری صرفا بن نی و نای ختن نمی شود بلکه فرهنگ ایلی را سینه به سینه می چرخاند، زمزمه های شعرا و نوای خوانندگان توانسته فرهنگ کهن و دیرپای بختیاری را تا این هزاره انتقال دهد زیرا تنها کتاب تاریخی ما همین اشعار حماسی است که با تلفیق سُنت، آداب و رسوم بختیاری در لالایی های مادران، در هامش شاهنامه خوانی و در کلام خنیاگران ایل با گویش دلنشین بختیاری نمود پیدا کرده و تا امروز هم از جاذبه و پذیرش مردمی برخوردار بوده و هست

اسد پور ضعف تشکیلاتی و نبود کانون فرهنگی مشترک در تمام استان های زاگرس نشین را از گلایه های هنرمندان عرصه هنر دانست و از عدم رویکرد و نگاه ویژه به تاریخ، فرهنگ و هنر ذاتی ایل و تبار اهالی زاگرس نشین انتقاد شدید داشتند

اسدپور گفت: چرا کنشگران عرصه فرهنگ و رسانه نسبت به تشکلات هنرمندان، شعرا و خوانندگان مورد علاقه مردم سرزمین خود بی تفاوت هستند؟ و باید گفت هنرنمایی های پراکنده، نامتوازن و بدون پوشش رسانه ای نتوانست جایگاه خود را در بین دیگر اقوام باز کنند و موحبات اشاعه و تعامل فرهنگی را فراهم کند

اشعاری که در سروده های فولکلور بختیاری خوانده می شود ریشه در سنن و کارنامه زندگی ایلی دارد. باورداشته باشیم که در هیچ کجای دنیا چنین شیوه موسیقیایی وجود نداشته و ندارد که داستان جنگ ها، آئین ها،عشق و دلدادگی، سنن و تاریخ یک قوم سروده و با گلبانگ خنیاگران آن جاودانه شود