آئین کلنگ زنی پروژه «پترو پالایشگاه ابوالفارس» روز چهارشنبه مورخ 12 شهریور با حضور محمد باقر قالیباف برگزار می شود
به گزارش پایگاه خبری عصرجهان، با پیگیری های ابراهیم متینیان نماینده مردم شریف رامهرمز و رامشیر در مجلس شورای اسلامی پروژه پترو پالایشگاه ابوالفارس روز چهارشنبه مورخ 12 شهریور با حضور رئیس مجلس شورای اسلامی کلنگ زنی می شود.
ابراهیم متینیان در این خصوص اذعان کرد: این پروژه با ظرفیت 50 هزار بشکه نفت خام در روز و تولید فراورده های پالایشگاهی با استاندارد یورو5 و محصولات پتروشیمی برای 3500 نفر به صورت غیر مستقیم و 1000 نفر پس از بهره برداری شغل ایجاد می کند.
نماینده مردم رامهرمز و رامشیر در ادامه افزود: مبلغ سرمایه گذاری این پروژه 165000 میلیارد ریال براورد شده است.
بخش ابوالفارس با حدود 168 حلقه چاه نفت یکی از نفت خیز ترین بخش های کشور است که به دلیل دارا بودن نفت سبک این منطقه، برای فراورده های تولیدی پائین دستی پتروشیمی بسیار مناسب است.
شایان ذکر است محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس یازدهم، فردا طی اولین سفر استانی به خوزستان، از طریق فرودگاه آبادان وارد استان خواهد شد.
در اولین روز این سفر چهار روزه، رئیس مجلس در شهرهای خرمشهر، آبادان، شادگان و ماهشهر حضور خواهد یافت و در روز دوم از شهرهای امیدیه، بهبهان، رامهرمز، ایذه و مسجد سلیمان بازدید خواهد کرد.
برای روز سوم این سفر استانی، حضور و بازدید از شهرهای شوشتر، بخشی از اندیمشک، مناطق محروم احمد فداله، بخش مرکزی اندیمشک و شوش در نظر گرفته شده است.
در روز چهارم و پایانی سفر رئیس مجلس به استان، به مرکز آمده و پس از بازدید از کلانشهر اهواز، به سوسنگرد نیز سفری خواهد داشت.
در این سفر هیأت اجرایی محمدباقر قالیباف را همراهی خواهند کرد تا با طرح و تصمیمگیری پیرامون مشکلات استان، زمینه پیگیری بعدی برای اجرای این مصوبات در مجلس و دولت فراهم شده و پس از سفر نیز کار به طور جدی ادامه یافته و تا حصول نتیجه ادامه یابد.
پیوست:
توسعه پترو پالایشگاه راهکاری برای مقابله با تحریم فروش نفت
عماد رفیعی، کارشناس حوزه انرژی
درباره لزوم استفاده از راهکار افزایش ظرفیت پالایشی نفت خام کشور برای بیاثر کردن تحریمهای نفتی آمریکا بایستی گفت: در صادرات نفت خام محمولههای بزرگ و با حجم بالا صادر میشوند و همین مسئله موجب میشود که رصد و پیگیری و تحریم این محمولهها با سهولت بیشتری انجام شود.تعداد مشتری های نفت خام ایران نیز بسیار معدود هستند. نفت ایران کلا میتواند خوراک 40 تا 42 پالایشگاه در دنیا قرار گیرد. این 40 پالایشگاه هم در 7 یا 8 کشور واقع شدهاند. این 8 کشور هم عمدتا در منطقه جغرافیایی شرق آسیا و اروپای جنوبی واقع شدهاند. حتی دستهبندی از این هم جزئی تر میشود.نفت خام ایران در واقع به 4 منطقه که هاب انرژی هستند، منتقل میشود تا در آنجا تخلیه شود و به این 8 کشور برسد. مثلا کشورهای کره، ژاپن، و چین نفت مورد نیاز خود را از فوب چین دریافت میکنند. فوب سنگاپور و فوب روتردام نیز از این جمله هستند.بنابراین کار امریکا در تحریم نفت ایران بسیار راحت است. 40 پالایشگاه مشخص، واقع در 4 منطقه فوب مشخص که به راحتی میتوان به کمک ماهواره ها مسیر نفتکشهای ایران را رصد کرد یا حتی آمریکا آزمایشگاه هایی در دور قبلی تحریم ها در این مناطق فوب قرار داده بود که به هنگام تخلیه، تست شیمیایی این نفت را دریافت و نفت ایران را شناسایی میکرد. اخیرا نیاز به آزمایشگاه نیز حتی تا حد یک دستگاه کوچک قابل حمل کاهش یافته است.رفیعی درباره نوع تحریم نفتی ایران و نحوه تاثیرگذاری آن بر خرید نفت کشور نیز ابراز داشت: تحریم نفت ایران در واقع تحریم شرکت ملی نفت ایران نیست، بلکه تحریم خرید نفت ایران توسط پالایشگاههای دنیا است که پالایشگاههای خریدار نفت ایران در صورت همکاری با کشور ما، مورد تحریم آمریکا قرار میگیرند. بنابراین ما باید از این خام فروشی نفت به صورت کامل خلاص شویم.باید نفت را به جای صادرات در داخل کشور در پتروپالایشگاههای داخلی تبدیل به فرآورده کنیم و فرآوردههای پتروپالایشی را صادر کنیم، چرا که به عنوان مثال فرآورده بنزین با استاندارد یورو 4 در تمام دنیا ویژگیهای یکسانی دارد، ترکیب شیمیایی یکسانی دارد و قابل شناسایی نیست.دقیقا برخلاف نفت خام که ما حدود 150 نوع نفت خام مشخص در دنیا داریم. به علاوه صادرات فرآورده از طریق محمولههای بزرگ و قابل رصد هم نخواهد بود. صادرات فرآورده بیشتر به کشورهای همسایه و از طریق «شبکه مویرگی» یعنی از طریق خط لوله و تانکر صورت میگیرد و امریکا نمیتواند اطلاعات دقیقی از آن به دست آورد.
دنیا به سمت احداث پتروپالایشگاهها حرکت کرده است
در مورد توجیه اقتصادی و سوددهی این طرح نیز بایستی گفت: امروزه دنیا به سمت ادغام فرآیندهای پالایش و پتروشیمی در مجتمعهای پتروپالایشگاهی حرکت کرده است که از صرفه اقتصادی بالاتری نسبت به پالایشگاه برخوردارند. فرآورش نفت خام در یک پتروپالایشگاه شامل تبدیل نفت خام در فرآیندهای پالایشی به مشتقات سوختی از جمله بنزین، گازوئیل، سوخت جت و نفت کوره است، اما از محصولاتی نظیر LPG و نفتا هم میتوان برای توسعه بخش پتروشیمیایی این واحدها بهره برد و دهها محصول پتروشیمیایی در این زمینه تولید کرد. هماکنون با افتتاح پالایشگاه ستاره خلیج فارس ایران در تمام فرآوردههای پالایشی از جمله بنزین خودکفا شده است، در مورد نفت کوره ما از اول انقلاب صادرات داشتیم، اما در مورد سایر فرآوردهها، در سال های اخیر با توجه به توسعه برداشت گاز از میدان پارس جنوبی و جایگزینی گاز با خوراک نیروگاهها، گازوئیل نیز صادراتی شده است. با گازرسانی به روستاها در مورد نفت سفید و LPG نیز صادرکننده شدهایم، بنابراین واحدهای جدید پتروپالایشی که در ایران ساخته شود، لازم نیست محصولات خود را با قیمتهای یارانهای و قیمتهای تکلیفی وزارت نفت به داخل بدهند. این پتروپالایشگاهها میتوانند با اقتصاد آزاد محصولات خود را صادرات کنند، بنابراین مشکل زیاندهی پالایشگاههای قدیمی را نخواهند داشت. از طرفی این واحدها از بازار منطقهای خوبی نیز برخوردار هستند. محصولاتی مثل بنزین امروزه نیاز شدید کشورهای عراق، افغانستان، پاکستان و هند است. بنابراین پتروپالایشگاه های مذکور از سوددهی خوبی برخوردارند، زیرا اولا اقتصاد پتروپالایشگاه در مقایسه با اقتصاد پالایشگاه متفاوت و خیلی بهبود یافته است و ثانیا این واحدها بازار منطقهای و اقتصاد آزاد خواهند داشت. درباره تاثیر مثبت این روش بر مسائل پولی و مالی بینالمللی کشور بایستی گفت: این روش موجب گستردگی بیشتر ارتباطات تجاری با کشورهای منطقه میشود که میتوان با استفاده از روشهایی همچون تهاتر با کالاهای دیگر این موضوع را حل نمود. بر این اساس، مسئولان کشور خصوصا وزارت نفت نباید تنها به دنبال راهکارهای کوتاهمدت و غیراصولی باشند، چرا مسئولان وزارت نفت و نمایندگان مجلس شورای اسلامی فقط به راهکارهای کوتاه مدت برای مقابله با تحریمها و مشکلات اقتصادی فکر میکنند. در واقع ما تا یک سال آینده مشکلات تحریمی نخواهیم داشت، چراکه در گذشته نیز از شروع تحریم که سال 89 بود تا اثرگذاری اصلی آن که سال 91 بود، بیش از یک سال به طول انجامید که با توجه به این مسئله، در این مدت علاوهبر روشهای کوتاه مدت صادرات نفت خام، می توان به عنوان یک روش جایگزین و اصولی به آماده سازی ظرفیتها برای توسعه پتروپالایشگاهها نیز فکر کرد. متاسفانه در این زمینه با ضعف رگولاتوری دولت و همچنین بیعملی مجلس روبه رو هستیم که موجب شده در سالهای اخیر به سمت توسعه پالایشگاهی نرویم.
مدل تامین مالی برای ساخت پتروپالایشگاهها
همچنین درباره شیوه تامین مالی پروژههای پتروپالایشگاهی در شرایط حال حاضر کشور بایستی گفت: نقدینگی 1600 هزار میلیارد تومانی که در اقتصاد کشور سرگردان است، میتواند منبع مالی بسیار خوبی برای چنین طرحهایی باشد. به عنوان نمونه پالایشگاه ستاره خلیج فارس در مدتی که منابع مالی نیاز داشت با انتشار اوراق سلف موازی بنزین توانست از همین سرمایههای مردمی 300 میلیارد تومان جذب کند این درحالی بود که 80 برابر این مقدار تقاضا وجود داشت که نشان دهنده تمایل مردم به سرمایهگذاری در این زمینه است. درباره طرح کارشناسی که میتوان برای توسعه پتروپالایشگاهها پیاده کرد، بایستی گفت: برای نمونه ساخت یک پتروپالایشگاه 250 هزاربشکه ای در ایران نیازمند 5 میلیارد دلار سرمایه است. برای تامین این سرمایه طرحی ارائه کردیم که براساس آن یکی از نهادهای توانمند اقتصادی مانند هلدینگهای نفت گاز نظیر هلدینگ پارسیان، غدیر، خلیج فارس یا شرکت تاپیکو، ستاد اجرایی فرمان امام (ره)، بنیاد مستضعفان یا سایر نهادهای اقتصادی به عنوان بانی طرح انتخاب شود و سهم 15 درصدی از هزینه اجرا و ساخت آن را پرداخت کند و 85 درصد باقی مانده را از طریق سرمایههای مردمی و سهامدار کردن مردم در پروژه جمع آوری کند. دولت نیز برای جلب اعتماد مردمی و تضمین اتمام ساخت این پالایشگاه، در سال اول راه اندازی یک سال «تنفس خوراک» به این پتروپالایشگاه بدهد. با این کار در همان سال اول برای پتروپالایشگاه تمام هزینه 5 میلیارد دلاری تامین میشود.