پایگاه خبری عصرجهان؛حامدحیدری✒️

بر کسی پوشیده نیست که زندگی در شهرها، به واسطه ی پیچیدگی نقش ها و وظایف و انتظارات ، فشارهای روحی و روانی زیادی را به دنبال دارد و قاعدتا افرادی که در شهر زندگی می کنند میزان بیشتری از آسیب های روانی و سایر عوامل استرس زای محیطی را در مقایسه با افرادی که در روستا سکونت دارند، تجربه می کنند. مطالعات و پژوهشهای زیادی هم از رابطه معنادار برخی از آسیب های روانی و شهرنشینی حمایت می کنند.

یکی از فاکتورهای مهم تضمین کننده ی سلامتِ روانِ شهروندان ،رضایت آنها ازعملکرد دستگاههای خدمات رسان است که می تواند علاوه بر ایجاد انگیزه و امید، فعالیت بیشتر و مشارکت فعالتر آنها در توسعه شهر ومحله یخود را موجب شود.

همچنین نارضایتی آنها ، می تواند در بلندمدت زمینه ی یاس، ناامیدی، خشم وعدم مسئولیت پذیریِ افراد در قبالِ وظایفِ خود را به دنبال داشته باشد که هرکدام از آنها می رود تا ضمن ایجاد فشار روانی و استرس ، مجموعه ای از رفتارهای ناسالم یا پرخطر در رابطه با خود، دیگران و حتی محیط را فراخوانی وایجاد کنند.

به عبارتِ ساده،زمانی که دستگاههای خدمات رسان، بتوانند نیازهای عمومی شهروندان را برآورد کنند؛ رضایت مندیِ افراد ایجاد می گردد. عبارتی که عکس آن هم صادق است.

برهمین اساس سازمانهای خدمت رسان می بایست همواره میزان رضایت شهروندان را به عنوان شاخصِ مهم، به جهت هدف گذاری و برنامه ریزی مورد سنجش قرار دهند. 

بعنوان مثال ‌در دهه ی هفتاد میلادی تئوری " رضایت شهروندان" مطرح گردید که طبق آن میزان رضایت شهروندان از محیط زندگی خود در ابعاد و مولفه های مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی ، زیست محیطی و زیباشناختی و... سنجیده میشود و نتایج،مبنای هرگونه تصمیم گیری ها و برنامه ریزی های آتی آن دستگاهها و سازمانها قرار می گیرد.

هرچند که دربرخی شهرها، دستگاههای خدمات رسان به جهت نگهداری و تامین رضایت شهروندان، علاوه بر نیاز های اولیه ، نیازهای روحی - روانی و اجتماعی،در قالب پروژهای هنری، زیبا شناختی وتامینِ رفاه شهروندی از قبیل: افزایش سرانه فضای سبز و اماکن تفریحی و برنامه های فرهنگی، برنامه ریزی و دنبال می شود اما متاسفانه در سنوات اخیر، رضایت شهروندان خوزستانی در خصوص بدیهی ترین مسائل زندگی مثل دفع آب های سطحی بعد از نزول باران، دچار آسیب شده و نیازمند بازنگری و ترمیم است ؛همچنین تکرار و فراگیری این مساله، آن را به بحرانی تبدیل نموده است که بار اضافه ی اقتصادی و روانی را بر افراد تحمیل می کند.

مقوله ی رضایتِ شهروندان از این جهت قابل اهمیت است که کاهش یا نبود آن ، علاوه بر ایجاد آسیب ها و تنش های روانی فردی ، می تواند برای نظم اجتماعی و یا سازمانی هم زیان آور باشد.بر همین اساس توصیه می گردد که سازمانهای خدمات رسان با قبول مسئولیت و انجام وظایف خود و سرویس دهیِ مناسب، همواره رضایت عمومی شهروندان را در سطح بالا نگاه دارند؛ و با توجه به افزایش جمعیت شهرنشین، ضمنِ قطع چرخه ی روانِ ناسالم در میان نسل ها بر اهمیت رابطه بین سلامت روان افراد و شهرنشینی توجه ویژه گردد.

۹۹/۹/۲۸