به گزارش پایگاه اطلاع رسانی عصرجهان به نقل از سایت  شورای شهر اهواز؛ عاشور سواری پور در نطق پیش از دستور کار نود و یکمین نشست علنی اعضای شورای اسلامی کلانشهر اهواز که بعد از ظهر دوشنبه ( 24 خرداد ماه ) برگزار شد با تشبیه مجموعه مدیریت شهری به بازی مار و پله اظهار داشت: از جمله بازی های ساده و نه چندان پیچیده اما سرگرم کننده نسل قبل از این نسل بازی منچ بود؛ یک بازی که با وجود سادگی اما از قواعد و اصولی منطقی و عقلانی تبعیت می نمود اگرچه چرخش تاس به نظر نقشی تعیین کننده در برد و باخت بر عهده داشت اما بخش فراتر آن را هوش و ذکاوت و آشنایی با حداقل اصول بازی توسط بازیکنان تشکیل می داد.

وی ادامه داد: در مقابل بازی منچ بازی مار و پله وجود داشت که هیچ گونه خلاقیت و قاعده و معیار مشخصی به جز چرخش غیر قابل محاسبه تاس در آن دیده نمی شد و در واقع این بازی بر اساس نظر و سلیقه متوقف می ماند؛ در این بازی تاس می توانست بنا به میل غیر قابل پیش بینی نردبان ترقی را پیش پای یک مبتدی قرار دهد و بدون هیچ گونه قاعده منطقی، اخلاقی، معیاری و فنی ایشان را به اعلاترین حد ارتقا برساند و در وضعیت بالعکس یک فرد رشد کرده و توانمند را که با تکیه بر اصول منطقی و معیارهای لازم به درجه ای از کمال رسیده است به واسطه یک نیش مار به سقوطی دردناک وا دارد و از عالی ترین حد ترقی به اسفل االسافلین آن تنزل دهد؛ در بازی مار و پله هیچ بخشی به بروز خلاقیت بازیکنان اختصاص داده نشده است لذا تفاوتی نمی کند که یکی از آنها نسبت به دیگری از سابقه بازی بیشتر یا هوش و درایتی برتر برخوردار باشد.

سواری پور افزود: فقدان یا عدم وجود خلاقیت، هوش و ذکاوت بازیکنان در این بازی به حدی است که اگر کاسپارف روسی که به اسطوره شطرنج معروف است بخواهد با یکی از مدیران شهری اهواز که به هوش و خبلاقیت فوق العاده شان معروف هستند از باب تسلی مار و پله بازی کند به دلایل پیش گفته شده از جمله عدم حاکمیت هیچ اصل منطقی در این بازی چه بسا توسط سمبل های خلاقیت مدیریتی به ویژه در بخش شهری آن به زانو در آید تا چند برگ زرین دیگر بر دفتر افتخارات نوابغ مدیریتی این شهر افزوده شود.

رییس کمیسیون برنامه ریزی و بودجه شورای اسلامی کلانشهر افزود با تصریح بر اینکه هدف از این مقدمه پرداختن به بازی هخای مدیران شهرداری است گفت: از این مقیاس به این نتیجه می رسیم که تا زمانی که معیار و شاخص های قابل سنجش در رابطه با انتخاب مدیران، شهرداری و غیره حاکم نشود، تا زمانی که زور روابط بر ضوابط بچربد، تا زمانی که مفهوم تخصص در جایگاه خود مستقر نشود، اگر زبان بازی و تملق حلقه های پیرامونی جایگاه های مدیریتی را رها نکنند یا واردار به رها کردن نشوند، تا زمانی که برخی از رسانه ها از دام منافع و عطایای مالی و امتیازات مختلف مدیران شهرداری خارج نشوند، تا زمانی که تاس بازی در میانه ای از انصاف و استحقاق قرار نگیرد و ضمن تعریف مساحتی برای ارضای خود بخشی نیز به مانور توانمندان واقعی اختصاص ندهد، تا زمانی که اموال عمومی در جهت تامین اهداف شخصی ( به طور مثال انتخاباتی ) هزینه بشود و غیره تمنای تبدیل وضعیت فعلی به مطلوب امری شبیه به محال خواهد بود.

عضو شورای اسلامی کلانشهر اهواز خواستار شد: خواستار بازگشت و احیای بازی منچ در این شهر به ویژه ترویج آن توسط شهرداری و سکان دار متعهد و مشاور متعهدتر ایشان و پایان بخشی به انزوای کامل قانون در آن است چرا که در هر دو بازی منچ و مارپله نقش تاس حیاتی و تعیین کننده است اما حداقل در منچ یک میدان برای مانور بروز خلاقیت و تفکر وجود دارد که در ماروپله همان هم وجود ندارد، تمایل دارم اعضای شورای شهر و دلسوزان و نخبگان و اندیشمندان خود حدس بزنند کدام موسسه شهر ما مار و پله ای است و کدام یک منچی؟ آیا قانون در صورت حاکمیت و نه تبدیل شدن آن به ابزار درون موسساتی نمی تواند تعدیل کننده چنین بازی هایی شود؟