پایگاه اطلاع رسانی عصرجهان (asrjahan.ir)

 طرح استیضاح وزیر آموزش و پرورش در هفته های گذشته محل بحث نمایندگان، کارشناسان و رسانه ها بوده است. محورهای استیضاح که در واقع برخاسته از مطالبات فرهنگیان و نمایندگان استیضاح کننده بود در رسانه ها منتشر شده و در نشست های مشترک متقاضیان استیضاح و وزیر نیز مورد توجه قرار گرفته بود.

مشکلاتی که در این وزارتخانه کلیدی وجود دارد و منجر به نارضایتی هایی در فرهنگیان زحمتکش شده، واقعیتی انکارناپذیر است، اما نکته مهم تر، یافتن راهکارهایی برای برون رفت از این وضعیت ناخوشایند است. برخی از همکاران ما در مجلس تصور می کردند، بهترین راه حل غلبه بر مشکلات و کاستی ها، حذف آقای فانی از رأس وزارتخانه آموزش و پرورش است. اما بسیاری دیگر از نمایندگان که تعدادی از آنها نیز سال ها در کسوت معلمی خدمت کرده اند، معتقدند استیضاح وزیر تغییری در ماهیت چالش ها ایجاد نمی کند و چه بسا با کنار گذاشتن آقای فانی در این شرایط، آسیب های بیشتری به فرهنگیان و آموزش و پرورش برساند.

روز گذشته و در جریان بررسی استیضاح، موافقان این طرح سخنان و انتقادات خود را صریح بیان کردند، وزیر هم از عملکرد خویش دفاع کرد و دو نفر از نمایندگان هم در مقام دفاع از عملکرد آقای فانی برآمدند. در نهایت هم عقل جمعی «بهارستان» به این نتیجه رسید که با پس گرفتن «رأی اعتماد» از وزیر اتفاق مثبتی برای آموزش و پرورش و فرهنگیان رقم نخواهد خورد.

با این حال طرح استیضاح وزیر آموزش و پرورش این نکته کلیدی را در خود نهفته داشت که توجه دولت، مجلس و افکار عمومی را به وجود مشکلاتی جدی در این حوزه حساس جلب کرد. مشکلاتی که عمدتاً نه مدیریتی، بلکه ساختاری است. شاید بسیاری از کسانی که روز گذشته مذاکرات صحن علنی و سخنان موافقان و مخالفان استیضاح را شنیدند، به این استنباط رسیده باشند که اگر فکر جدی و اساسی در این باره نشود، بعید نیست در آینده های نه چندان دور باز هم شاهد استیضاح وزرای آموزش و پرورش باشیم البته با این ویژگی که استمرار این استیضاح ها، فایده ای برای آموزش و پرورش و فرهنگیان نخواهد داشت.

امروزه از نیروی انسانی آموزش دیده، به عنوان یکی از مؤلفه های تأثیرگذار در روند توسعه و پیشرفت کشورها یاد می شود و بیراه نیست که آموزش و پرورش را موتور محرکه توسعه خواند. بدون تردید سنگ بنای افکار و شیوه های رفتاری معطوف به مؤلفه هایی همچون مسئولیت پذیری، قانونگرایی، توجه به تخصص و کارآمدی، عقلانیت، اهتمام به کار و تلاش و… در آموزش و پرورش گذاشته می شود و هر چه برنامه ریزی های بلندمدت به همراه اعتبارات لازم در این نهاد آموزشی بزرگ تدارک دیده شود، آینده بهتری در انتظار کشور خواهد بود.

 براین اساس، ضروری است که هم دولت و هم مجلس شورای اسلامی در آستانه تدوین برنامه ششم توسعه کشور توجه جدی، علمی و کارشناسانه نسبت به این حوزه داشته باشند تا برنامه های میان مدت و بلند مدت معطوف به برطرف کردن آسیب های ساختاری تدارک دیده شود.

 اتخاذ تصمیم هایی همچون تشکیل کارگروه مشخص در سازمان مدیریت و برنامه ریزی با حضور دو نماینده از مجلس که ماحصل نشست غیر علنی مجلس در هفته گذشته بود، می تواند در این مسیر قابل توجه باشد. این کارگروه از یک طرف می تواند راهکارهای کوتاه مدت برای بر طرف کردن بعضی از مطالبات فوری تر معلمان تدبیر کند و از سویی دیگر مرکز مناسبی برای بررسی های کارشناسانه، آسیب شناسی وضعیت موجود و ارائه پیشنهادات و راهکارهای میان مدت و بلند مدت به دولت و مجلس باشد تا در تدوین برنامه ششم توسعه و لوایح بودجه سنواتی دیده شود.

غلامرضا تاجگردون

روزنامه ایران/پنجشنبه چهارم تیر ۱۳۹۴

 http://iran-newspaper.com/newspaper/page/5962/1/70177/0