"رحمت الله دانا" فعال رسانه ای و کنشگر اجتماعی در مطلبی با عنوان "ضعف شهروندان در نگاه به پست های مدیریتی بزرگ و کوچک" در پایگاه اطلاع رسانی "عصرجهان" اینگونه نوشت:

در جوامع سنتی که برخورد اجتماعی و نگرش افراد بر پایه آداب و رسوم و فرهنگ گذشتگان است، بیشتر از اینکه به ارزش خدمات و هدف مقام های مدیریتی و خدمات آن در هر سطح خُرد وکلان فکر کنند،بیشتر به داشتن پست و مقام والا ارزش قائل هستند و به هر نحو و طریقی کانالهای ارتباطی و سیاسی باز می کنند تا در انظار عموم بزرگ جلوه گری کنند و در باور خود دارای مرتبه فرا عموم معرفی بشوند..

بزرگترین ضعف شهروندان در دایره سیاست تنگنظری منصبی و جایگاه دادن به شخصهایِ وابسته به خود است،یعنی نه برای مناصب مدیریتی کوچک, ارزش و اعتبار زیاد قائل هستند و نه در باور خود دنیای مدیریتی را خدمتگزاران عموم مردم میدانند,که هر کس در حد وسع خود معرفت و مرام دستستانی و مددکاری داشته باشند..

کسانی که طمع و شعارشان در دست گرفتنِ پست های کلان و مناصب کلیدی است، و مدام بر طبل نداشتن مدیران و شخصیت های قومی و حزبی خود را می زنند و چنین معیارهایی برای نفوذ در قدرت و گزینش هایی جهت تسلط بر اوضاع قلمرو پیرامو(کشور,ایالت,شهر,و...)خود قرار میدهند, باید بدانند که در اتاق فکر یک دولت باهوش و سیستم سیاسی زیرک هر آن کس که تشنه ی مقامات کلان نمایان شود و برای مناصب کوچکتر ارزشی قائل نشود بی اعتمادی حاکمیت را به همراه خواهد داشت..!!

و این موضوع رفته رفته خوبان و نخبگان تحت پوشش نام و نشان این مجموعه را هم منزوی و غیرقابل اعتماد معرفی میکند.

شهروندان دو ضعف در حوزهای اجتماعی و سیاسی بر دوش اندیشه ی خود بدون در نظر گرفتن واقعیت های غیرانسانی حمل می کنند؛

اول: تقدس گرایی نسبت به افراد بانفوذ و اصالت دادن به پست های مدیریتی کلان.

دوم:عدم توجه واحترام به خُرده مقامات ایالتی و شهری,که این خود باعث تنش در سیستم پایین دست می شود و در نتیجه ریش سفیدان بالا دست با سیاستی منت بار میانجیگر میشوند.!

بنابراین، اگر شهروندان خردمند و باهوش ذهنیت خود را تصحیح و شخصیت ها و پست های بزرگ را عادی و مناصب کوچک را ارزشمند شناسایی و ارج نهند,ناخودآگاه محیط سیاسی و اجتماعی به سمت خدمتگزاری به مردم در ارکان جز و کنترل طمع کاری ارکان کل میشود.!

بعبارتی مسئولین در بافت اجتماع با مردم یک دل و هم نفس می شوند تا در وقت ظهور اِعمال بی قانونی بر مردم راه های حرکت و تسلط به مقامات کلان را محدود و بعضاً بسته نگه دارند..

نتیجه گیری؛

بی اعتمادی دولت از طمع افراد قدرت طلب صورت می گیرد نه عدم توجه به شایستگی شخصیت ها،و قدرت طلبی افراد طماع از تقدس و تعصب مردم به مدیریت های کلان زاییده و هوسبار می شود، و در این فضای گرگ ومیش همه در پی کسب منافع خود و قبیله و حزب مربوطه هستند..

و هیچ کسی به فکر آینده منافع ملی و ظهور بی اعتمادی و تشدید ضعف در بدنه ی جوامع شهروندی نیست.

و در پایان اینکه باید با ابراز تفکر به "من هستم"رسید.! نه اینکه "من هستم" پس  باید به هر طریق تفکرم با هر خوبی و بدی تقبل شود..!!

 رحمت الله دانا

تحریریه پایگاه اطلاع رسانی عصرجهان: مطلبی که خوانید از سری یادداشت های  مخاطبین پایگاه اطلاع رسانی عصرجهان است. و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.