عصرجهان/محسن بابادی-کارشناس و تحلیلگر فوتبال
نمیدانم چه باید نوشت؟ چه باید گفت و اصلا باید از کجا شروع کرد؟!
اتفاقی که آنقدر تلخ، دردناک و شوک آور بود که با ایستادن تیک تاک قلب یکی از بزرگان فوتبال خوزستان، قلب فوتبال کشور دگر باره به درد آمد.
خبر آمد علی اصغر دوستانی، آنالیزو، تحلیلگر، کارشناس و مفسر برجسته فوتبال کشور بر اثر عارضه قلبی در بیمارستان صنایع پتروشیمی شهرک بعثت درگذشت به لقا الله پیوست.
علی اصغر دوستانی برادر زنده یاد اسفندیار دوستانی بود که هر 2 از نوابغ فوتبال کشور بودند.
ایشان سالهای متمادی بعنوان بازیکن و مربی ای برجسته و تحلیلگری بی نظیر در حوزه های مختلف فوتبال کشور خودنمایی کرد ، اما همانند اکثر بزرگان و زحمتکشان فوتبال ، هیچگاه به حق واقعی خویش نرسید .
تماشاگران آن روزهای تیمهای صنعت نفت آبادان، استقلال آبادان، مهاجرین ماهشهر و... بازیهای بیاد ماندنی زنده یاد اصغر دوستانی را هنوز بخوبی در خاطر دارند .
شاگردان ایشان در تیمهای نفت امیدیه، نفت آبادان، عملیات غیرصنعتی، پاس ماهشهر و... نیز ، در عرصه شاگرد و استادی از ایشان بسیار آموخته اند.
اصغر دوستانی با آن استایل خاص خود و ریش منحصر به فرد خویش، آنچنان مسائل فوتبال استان و کشور را به کرات و بصورت کاملا علمی ، دقیق و پرحرارت در صدا و سیمای خوزستان تحلیل میکرد که حتی اگر به کسانی که ایشان را نمی شناختند، گفته میشد ایشان مدرک مربیگری A خویش را از کشور انگلستان گرفته و 3 سال بعنوان آنالیزور در تیم آرسنال همکاری نموده ، بدون هیچ شک و تردیدی بر گفته های ما و علم ایشان صحه میگذاشتند. اما افسوس که این نگین پنهان و پتانسیل عظیم در شهر ماهشهر و استان خوزستان، به مثابه تمام پیشکسوتان و زحمتکشان ورزش، از چشم مدیران عامل و مسولین تربیت بدنی خوزستان پنهان ماند تا اینگونه و پس از مبارزه ای چندین ساله با بیماری ، در بیمارستان پتروشیمی شهرک بعثت ماهشهر ، این چنین مظلومانه دار فانی را وداع گفته و به همسر فداکار و مهربان خویش بپیوندد .
صحبت از همسر ایشان شد.
همسری صبور، زحمتکش و فرزندانی شایسته که در موفقیت های این مرد سرد و گرم چشیده فوتبال ، نقشی بزرگ و اساسی داشتند. همسری آنقدر عزیز که زنده یاد دوستانی وصیت کرد که پس از مرگ، در نزدیک همسرش و در همان امیدیه به خاک سپرده شود تا این دوری چند ساله ، با دیداری مجدد و زندگی ای جاودانه ، اینبار در جوار خدای متعال ادامه پیدا کند .
خاطرم هست سالها پیش که جناب دوستانی مسول کمیته آموزش فوتبال خوزستان بود ، در آخرین روزهای حیات همسرشان ، به اتفاق ایشان از ماهشهر به هیات فوتبال آمدند . جناب دوستانی در نزد همسر خویش ، مرا بسیار تکریم و شرمنده فروتنی خویش نمودند .
چند روز بعد با شنیدن خبر فوت همسرشان ، در تماسی تلفنی که جهت عرض تسلیت خدمت جناب دوستانی داشتم ، غم، حزن و اندوه در صدایش به وضوح پیدا بود و مشخص بود شخصیت مهربان و عاطفی ایشان آسیب فراوانی دیده . میگفت: (( آقای بابادی، عزیزم، بستگان و عزیزان آدم فوت میکنن ، اما همسر 1 چیز دیگست گلم )) و آنجا بود که با عمق وجودم پی بردم عشق و ارادتش به همسرش بی نهایت بود و عاشقانه وی را دوست می داشت .
اصغر دوستانی  که 1 جنتلمن واقعی بود و جز کلمات عزیزم و گلم لغتی بر زبانش جاری نمیشد و همگان را در هرسن و سالی عزیزم و گلم خطاب میکرد  ، همیشه جواب تماسم را میداد و تحلیل ها و آنالیزهای مرا با وسواس خاصی بررسی میکرد ، چند روز قبل مرگش ، در تماسی که با هم داشتیم، مرا بسیار راهنمایی کرد و تمایلی به قطع کردن تلفن نداشت . گویا میدانست آخرین توصیه هایش را تقدیم من میکند. در انواع مسائل مختلف فوتبال، آنالیز و ارائه راهکارهای موفقیت ، مثل همیشه و با ولعی خاص به من ایده و راهکار میداد، ولی نمیدانستم چرا  تماس را قطع نمیکرد و این مکالمه آخر اینقدر طولانی و مفصل شد ؟ اگر میدانستم که این آخرین تماس و توصیه های وی به من است، ساعتها و چه بسا روزها با وی هم کلام میشدم ، ولی افسوس که عمر گل کوتاه است . آخرین جملات وی و تن صدایش را تا این لحظه در گوش خود احساس میکنم که به من مکررا تاکید میکرد : (( آقای بابادی سعی کن هم در طول و هم در عرض دانش خودت را بالا ببری، زیرا در گذر زمان، در طول پیشرفت خواهی کرد، ولی به شرطی به اوج قله موفقیت خواهی رسید که در جزئیات و هر آنچه مربوط به حوزه های تخصصی ورزش خصوصا فوتبال است، دانش خویش را بالا برده و دوره های عرضی را طی کنی ، زیرا این دوره ها مهمتر از گذر زمان و رشد طولی هستند . میگفت سعی کن از زمان جلوتر حرکت کنی و در زمان جلو بروی))
وقتی از ایشان میخواستم نقاط ضعف و قوت تحلیلهای مرا به من بگوید، علیرغم حضور کمرنگ ایشان در فضای مجازی بعلت بیماری قلبی ، تمامی مقالات مرا واو ننداز و با سعه صدر میخواند و مو به مو مرا راهنمایی میکرد و اینقدر خاکی بود که میگفت: ((عزیزم فکر نکن من خیلی اطلاعات دارم، من 1 آدم خیلی معمولی ام گلم))
بله اصغر دوستانی خوش رو و مهربان که سالها پیش با مرگ همسرش ، برای اولین بار قلبش  برای همیشه به درد آمد ، چندین سال این رنج را با دل شکسته و زخم خورده خویش به جان خرید و پس از اینکه چند ماه قبل نیز بمدت 1 هفته در کما بود و با مرگ دست و پنجه نرم کرد و با نجات از این برزخ رنج آور و پس از شکست دادن مرگ ، مجددا پرقدرت تر از گذشته در عرصه خدمت به فوتبال ظاهر شد ، بالاخره دوری از همسر مهربانش را تاب نیاورد و با این دنیای خاکی وداعی زود هنگام داشت .
اصغر دوستانی حقیقتا معلم اخلاق بود .
 اکنون روی سخنم با مسولان محترم  ورزش استان و کشور است:
به شما توصیه میکنم تا بزرگان و پیشکسوتان ورزش خوزستان و کشور، با نفس های گرمشان گرما بخش جامعه ورزشی و چراغ راهنمای ما جوانان در مسیر پر پیچ و خم و ظلمانی ورزش هستند، به هر شکل ممکن قدرشان را دانسته و بدانید که اگر چنین نکنید و ذره ای کوتاهی کنید، آیندگان نیز با شما چنین خواهند کرد و سنین بازنشستگی خویش را ، تنها و در اوج غربت خواهید گذراند.
یاد و خاطره اصغر دوستانی مرد باسواد فوتبال خوزستان و همسر گرامیشان گرامی باد .
ان شاالله خدای متعال روح این بزرگواران و تمامی پیشکسوتان و بزرگان ورزش خصوصا فوتبال کشور را قرین رحمت واسعه خویش قرار دهد .
نویسنده:محسن بابادی-آنالیزور و تحلیلگر فوتبال