1403/01/10 04:32


213330
تاریخ انتشار: 1397/04/01 22:21
آه که بلوطم را سوختند و بر پیکر بی جانش حتی آبی هم نریختند

عصرجهان؛حبیب جهان آرا-

*در رثاء بلوط حاتم*

خرداد نود و هفت

شمسی

*بلوطم را سوختند*

*آری سوختند و چه ناجوان مردانه سوختند*

*همین دیروز تا دیشب همین امروز تا امشب بلوطم را سوختند*

*با تیر از کمان جهل، بر قامتش، پیراهنی ز خاکستر دوختند*

*چقدر آشنا بود بلوط، در پیکار با تبر*

*با تن زخمش ،در این جنگ نابرابر*

*چه شکیبا بود بلوط من و پیوسته*

*بر تارک تاریخ فریاد وا دردا هی داده بود سر، آری داده بود سر*

 

 

*اما ای مردم*

*بدانید که او را نبود هرگز، فریادرسی، زین بانگ و خبر*

*و سالیان سال از این زخم همی نالید، آری بنالید، تا بوقت سحر*

*و همواره عادت کرده بود به آن،*

*تا که ناگه بفتاد در دامی ، زشعله شرر*

*چنانچه در گذر تاریخ تا همین دیروز*،

*پیکرش را در کوره چال می نمودند*

*و پاره های جسدش را در بازار شهر به نام زغال فروختند*

*فریاد ،وای فریاد که*:

*بلوطم بمرد و چه بی صدا و آرام بمرد*

*در شبانگاهان تا سپیده دم* ،

*در غرش آتش و باد ، از گردنه حیات*

، *به ناچار خود را به نابودی سپرد*

*زیرا در این یورش بی رحم ، دستهای بلوط من بسته و فریاد رسی نبود*

 

 

*آری*

*این تراژدی مرگ*

*چنانچه*

*با دستان غداری از قبیله بی احساس*

*با کبریت مرگ فروشان بی رحم ،*

*که آنسوی زندگی را هرگز نمی بینند ، بوقوع پیوست*

*با دستان موجودی که نشاید نام آدمیت بر آن نهاد ،پدیدار گشت!!!!*؟

*به یقین رسا ترین واژه برقامت آن " نکبت " است،*

*آری*

*در پسین سیم خرداد نود هفت شمسی*،

*این جوخه اعدام همگانی*

*برپاشد آری برپا*

*با لشکریانی از جنس آتش و باد*

*و چنان معرکعه ای گشت که*:::

*ناگهان پناهگاه ایل آفتاب را فرو ریختند*

*و خاکستر آن را به دار غم و اندوه آویختند*

*در حاتم ، بخشی از ماغر در بلندای عزت قومی پایدار*

*چه به آسانی بلوطش بر باد رفت*

*آنگاه که علم تباهی برکشیدند و سرداران وطنم را سربریدند*

*آری*

*آن اقتدار هزاران ساله را به قربانگاه کشیدند

*و بر بلندای حاتم نیاکانم، ناقوس مرگ دمیدند*

*چه ناجوانمردانه سوختند و رفتند*

*نفرین بر تو ای قاتل آری ای قاتل*

*تو بدان اگر تمام نسل آدمیان این دیار را بکشتی بهتر بود*

*گمان نکنید قسر بدر خواهی رفت*

*نه هرگز زیرا دست انتقام طبیعت روزی از آستین انتقام بدر آید*

*و به یقین می دانم که اندرون خانه خویش نخواهی مرد*

*بلکه آه برخاسته از دل درختان بلوط سرانجام شما را تشنه لب خواهد کشت*

*آری*

*آه که*:

*بلوطم را سوختند* 

*و بر پیکر بی جانش حتی آبی هم نریختند*

*------------*

*جهان آرا - حبیب*

*خرداد نود و هفت*

 

 

**********

پی نوشت:

عصر ۳۰ خردادماه ۹۷ به علت سرایت آتش برافروخته شده توسط عده ای ناجوانمرد، بیش از ۴۰هکتار از جنگل بلوط کوه حاتم در مرز مشترک شهرستان های بهبهان، بهمئی و لنده در آتش سوختند-همچنین روز جمعه 25 خردادماه حدود 20 هکتار از بلوط های زاگرس واقع در اراضی جنگلی کوههای حدفاصل شهرستان های "بهمئی" و "لنده" مشرف بر روستاهای "طلاگه" و "بنه آخوند" در آتش سوخت .

 




Copy Right 2013 Artmis.ORG