چرا اهتمام لازم برای پرداخت خسارات وارده به تلفات دام دامداران روستایی و عشایری بخاطر حملات مکرر پلنگ و توله هایش در روستای گرداب علیا و منطقه پرچل شهرستان لنده صورت نمی گیرد؟ در هفته های اخیر باز هم شاهد تلفات دام هستیم.
پایگاه خبری عصرجهان؛ سیدغفار فتحی فعال اجتماعی نوشت:
جناب آقای هاشمی
مدیرکل محترم حفاظت محیط زیست کهگیلویه و بویراحمد
محیط زیست بعنوان سرمایه ای ملی متعلق به نسل امروز ، آینده و امانتی ارزشمند هست ، ودیعه ای که نیازمند حفاظت و صیانت است در این سامانه حیوانات وحشی بعنوان بخش مهمی از بدنه محیط زیست نقش موثری در توازن نظام طبیعی دارند در ماده های قانونی صید و شکار هرگونه تعدی نسبت به حقوق حیوانات مسئولیت قانونی و در حوزه سیاست های کیفری مجازات های هدفمندی همچون حبس ، جریمه و محرومیت های اجتماعی پیش بینی شده است ، پس متقابلاً شناسایی آسیب ها و خسارات ناشی از جمله حملات حیوانات وحشی به دام های اهلی ، طیور و انسان باید از مباحث بسیار مهم در مدیریت حیات وحش باشد ، می طلبد در این راستا یک مدیر ارزیابی دقیقی از میزان و شدت خسارت ها و عوامل تعارض برانگیز این تنش ها داشته باشد ، پلنگ ایرانی در کشور جزء گونه های حمایت شده مهم و از جمله ۳۰ گونه ای است که در برنامه ششم توسعه نیز مورد تاکید جدی قرار گرفته است ، استان ما نیز در زمره استان های با حداکثر تراکم پلنگ در سطح کشور دیده می شود و به دلیل حساسیت چرخه غذایی ، ناامنی زیستگاه ها و خطر انقراض اگر تدابیر لازم برای حفاظت از آن اتخاذ نشود نام این حیوان به دفتر خاطرات دایناسورها خواهد رفت، مستحضرید با توجه به شرایط استان و حضور عشایر و روستاییان در ارتفاعات و مناطق جنگلی و کوهستانی ، زندگی دامداران و کشاورزان با خطر حیوانات وحشی از جمله پلنگ عجین شده هست ، حملات این شکارچیان کمین به دامداران و دام های شان در سال های اخیر واکنش های متفاوتی به همراه داشته است طوری که اگر پلنگی در این ماجرا کشته شود خاطر مسئولین و طبیعت دوستان بسیار مکدر می شود ، علی الخصوص فاز روشنفکری طبیعت دوستان ، اهل قلم و رسانه ها گُل می کند و مباحثی از جمله آبروریزی های فرهنگی را مطرح می کنند اما کسی از خسارات و تلفات دام که شاید تنها سرمایه و ثروت یک فرد روستایی است ناراحت نمی شود و به فکر علت یابی نمی رود ، گله های بز و میش محلی در ارتفاعات کوه سیاه در روستای گرداب علیا و منطقه پرچل در بخش موگرمون از توابع شهرستان لنده چند سالی است که طعمه هایی آماده برای پلنگ شده اند همین موضوع موجب شده تا این حیوان به گله ها حمله کند و از آن ها تامین خوراک کند و لاشه ها را به درون غارها ، حفره ها و شیارها ببرد، اما چرا اهتمام لازم برای پرداخت خسارات وارده از جانب شما و دیگر همکارانتان به دامداران و روستاییان این مناطق صورت نمی گیرد؟ آیا می دانید بیش از ۱۵۰ راس دام توسط پلنگ و توله هایش که مرتب در حال زاد و ولدند در طی این چند سال و مجدد در همین هفته و ماه اخیر باعث تلف شدن بیش از ۱۲ دام دیگر شده است چرا نمی خواهید مستندات را ببینید؟
بخاطر داشته باشید این بی تفاوتی و وقت کُشی در پرداخت به موقع خسارات می تواند شعله های عصبانیت روستاییان را به اوج رسانده زیرا گویی حتی خبرهایی از حمله پلنگ و توله هایش به اهالی ، چوپانان و تهدید جان آن ها به گوش می رسد که تلنگرات و خطرات این مناطق از جانب اهالی بارها و بارها مشاهده و گزارش شده است مبادا این تعارضات کشته شدن این حیوان نادر یا انسانی را رقم بزند ، امیداست تا دیر نشده اقدامات لازمه را انجام دهید.