اخبار عمومی
اعلام وصول 2
 
 
311442
تاریخ انتشار: 1403/11/12 22:13
در کوتاه مدت، به نظر می رسد ایران با اتخاذ رویکرد محتاطانه، سعی دارد همزمان از تشدید تحریم ها جلوگیری کند و جایگاه منطقه ای خود را حفظ نماید و احتمالاً روند مذاکرات هسته ای محور اصلی خواهد بود، اما حل اختلافات عمیق نیازمند تغییر در رویکردهای کلان دو کشور است. در هر حال، بهبود روابط بدون گذر از چالش های تاریخی و امنیتی، دشوار به نظر میرسد.

 پایگاه خبری عصرجهانآینده روابط ایران و آمریکا یکی از موضوعات پیچیده و چند بُعدی در سیاست بین الملل است که تحت تأثیر عوامل تاریخی، سیاسی، اقتصادی و امنیتی قرار دارد.

 برای تحلیل این موضوع، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

۱. زمینه های تاریخی و تنش های موجود

- روابط دو کشور پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران و بحران گروگانگیری سفارت آمریکا به شدت تیره شد.

- اختلافات بر سر برنامه هسته ای ایران، حمایت ایران از گروههای مقاومت در منطقه (مانند حزبالله لبنان و حشد الشعبی عراق)، و تحریم های گسترده آمریکا علیه ایران از جمله چالش های اصلی است.

- خروج آمریکا از برجام (توافق هسته ای ۲۰۱۵) در دوران ترامپ و توقف مذاکرات در دورههای بعدی، تنشها را تشدید کرد.

۲. عوامل مؤثر بر آینده روابط

الف) سیاست داخلی دو کشور

- آمریکا: تغییر دولتهای دموکرات و جمهوریخواه بر جهت گیری سیاست خارجی تأثیر می گذارد. برای مثال، دولت بایدن تلاش هایی برای بازگشت به برجام داشت، اما پیشرفت چشمگیری حاصل نشد.

- ایران: نقش نهادهای قدرت و گرایش های اصولگرا یا اصلاحطلب در تعیین رویکرد ایران به غرب مهم است.

ب) مسائل امنیتی و منطقه ای

- رقابت ایران و آمریکا در خاورمیانه (مانند یمن، سوریه، عراق) و نگرانی های امنیتی اسرائیل و عربستان سعودی از نفوذ ایران.

- احتمال درگیریهای غیرمستقیم یا تشدید تحریم ها در صورت عدم توافق.

ج) مسائل اقتصادی

- تحریم های آمریکا علیه ایران تأثیر شدیدی بر اقتصاد ایران داشته است. لغو یا تعدیل تحریم ها میتواند به بهبود روابط کمک کند.

- نیاز ایران به دسترسی به بازارهای جهانی و فناوری های پیشرفته.

د) نقش جامعه بین الملل

- موضع اتحادیه اروپا، روسیه و چین در قبال تحریمها و دیپلماسی هستهای.

- سازمانهای بین المللی مانند آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) در نظارت بر تعهدات ایران.

۳ سناریوهای محتمل

الف) بازگشت به برجام یا توافق جدید

- در صورت توافق بر سر احیای برجام یا چارچوبی مشابه، ممکن است تنش ها کاهش یابد و فضایی برای گفتگوهای گسترده تر (مانند مسائل منطقه ای) ایجاد شود.

- با این حال، عدم اعتماد عمیق بین دو طرف و اختلافات ساختاری، چالش بزرگی است.

ب) تداوم وضعیت موجود

- ادامه تحریم ها و تقابل غیرمستقیم در منطقه (مانند حمایت ایران از گروه های مقاومت و حضور نظامی آمریکا در خلیج فارس).

ج) تشدید بحران

- در صورت شکست مذاکرات، احتمال افزایش تحریم ها، حمله به تاسیسات هسته ای ایران یا درگیری های نظامی محدود وجود دارد، هرچند این سناریو کمتر محتمل است.

نتیجه گیری

رابطه ترامپ با ایران در دوره دوم، ترکیبی پیچیده از تهدید و فرصت است.
از یک سو، فشارهای اقتصادی و امنیتی ادامه می یابد، و از سوی دیگر، تمایل به مذاکره برای جلوگیری از تشدید بحران وجود دارد.
موفقیت این تعاملات به عوامل متعددی از جمله توازن قوا در خاورمیانه، همگرایی داخلی در ایران، و نقش بازیگران خارجی مانند چین و روسیه بستگی دارد.
لذا می توان گفت: آینده روابط ایران و آمریکا به شدت به اراده سیاسی دو طرف، توانایی ایجاد اعتماد، و تعادل منافع منطقه ای وابسته است.
در کوتاه مدت، به نظر می رسد ایران با اتخاذ رویکرد محتاطانه، سعی دارد همزمان از تشدید تحریم ها جلوگیری کند و جایگاه منطقه ای خود را حفظ نماید و احتمالاً روند مذاکرات هسته ای محور اصلی خواهد بود، اما حل اختلافات عمیق نیازمند تغییر در رویکردهای کلان دو کشور است. در هر حال، بهبود روابط بدون گذر از چالش های تاریخی و امنیتی، دشوار به نظر میرسد.


بیشتر بخوانید :


کانال تلگرام عصر جهان



ثبت نظر

نام*
ایمیل(اختیاری)
نظر*