چه مصیبتی و چه بیتوجهی دردناکی! چشمه بلقیس، یادگار ماندگار استان کهگیلویه و بویراحمد و برگ زرین جنوب ایران، باغی زیبا و کمنظیر، شناسنامه تاریخی این دیار در آتش بیدقتی و بیمبالاتی و غریبانه در میان شعله های آتس سوخت.
پایگاه خبری عصرجهان- باغ زیبا، تاریخی و سیاحتی چشمه بلقیس چرام در آتش سوخت.
چه مصیبتی و چه بیتوجهی دردناکی! چشمه بلقیس، یادگار ماندگار استان کهگیلویه و بویراحمد و برگ زرین جنوب ایران، باغی زیبا و کمنظیر، شناسنامه تاریخی این دیار در آتش بیدقتی و بیمبالاتی و غریبانه در میان شعله های آتس سوخت.
باید به مردم چرام، استان کهگیلویه و بویراحمد و عاشقان و دوستداران طبیعت تسلیت گفت. صلح و آرامش در دل این درختان سربهفلککشیده و منحصر به فردی که در آتش سوخت، عزای عمومی را طلب میکند.

چرا چنین سرمایه و هویتی باید نابود شود؟ آیا با نادیده گرفتن چنین میراث طبیعی، به آینده نسلهای آینده ظلم نمیشود؟ اکنون زمان آن است که همه ما به فکر حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی باشیم و به مسئولیتهای خود در این زمینه عمل کنیم.
این ضایعه جدی نیاز به توجه و رسیدگی فوری دارد تا از تکرار چنین فجایعی در آینده جلوگیری کنیم. لازم است که اقدامات بیشتری به منظور حفظ و نگهداری این ثروتهای طبیعی و تاریخی انجام شود.
این حادثه به وضوح نشاندهندهی نیاز به نظارت و ایمنی در نگهداری از مناطق طبیعی و تاریخی است. باغ چشمه بلقیس چرام، نه تنها به عنوان یک جاذبه گردشگری بلکه به عنوان دارایی فرهنگی و تاریخی این منطقه محسوب میشود که باید با دقت و احترام از آن حفاظت شود.
شایسته است که مسئولان شهرستان و استان ضمن بررسی علل این آتشسوزی، اقدامات فوری برای جبران خسارات و حفاظت از سایر مناطق طبیعی و تاریخی انجام دهند. همچنین، ضرورت آموزش و فرهنگسازی در زمینه مدیریت بحران و آتشسوزی در مناطق طبیعی و جنگلی بیشتر از گذشته احساس میشود.
علاوه بر این، مردم نیز باید با حفظ و نگهداری از محیط زیست و منابع طبیعی بیشتر آشنا شوند و در این راستا، به عنوان محیطبانان واقعی عمل کنند. این وقوع حوادث تلخ به ما یادآوری میکند که طبیعت بسیار آسیبپذیر است و برای حفظ آن نیاز به تلاش جمعی داریم.
در پایان، امیدواریم که با همت و حمایت همگانی، بتوانیم به احیای وضعیت موجود و حفاظت از میراث طبیعی و تاریخی خود بپردازیم و دیگر شاهد وقوع چنین فجایع ناگواری نباشیم. برای چشمه بلقیس و درختان آن، صبر و شکیبایی میطلبیم و فراموش نخواهیم کرد که این سرمایههای طبیعی بخشی از هویت ما به شمار میروند.