اين گونه تحليل هم از دايره امكانات سياسى به دور نيست! اين مساله كه دموكرات ها از اين توافق بسيار خرسند نباشند، در واقع دور از تصور نيست!?
عبدالرحمن نيك سرشت، تحلیل گر برجسته و فعال رسانه ای در مطلبی با عنوان "اوباما، دمكرات ها و چالش هاى فرا رو" در پایگاه اطلاع رسانی عصرجهان نوشت:
اين گونه تحليل هم از دايره امكانات سياسى به دور نيست! اين مساله كه دموكرات ها از اين توافق بسيار خرسند نباشند، در واقع دور از تصور نيست!?
زيرا برخلاف تعصب حزبى كه در ظاهر نسبت به حمايت از موضع اوباما دارند . اما ته دلشان اين جور نيست زيرا تا دقايق آخرمذاكره معتقدند كه براى انعقاد توافق با ايران نبايد عجله به خرج داه مى شد زيرا نسبت به مثبت ارزيابى كردن نتايج آن براى منافع آمريكا هنوز در شك و ترديدبسرمى برند .
دموكرات ها اگر با اوباما براى تصويب توافق در گنگره و سنا همكارى كنند ممكن است تا دو دهه اعتبار و وزن سياسى حزبى خود را از دست بدهند مخصوصا الان كه نامزدها ى آنان در انتخابات پيش روى رياست جمهورى به خاطر جذب نظر آى پك يعنى لابى قدرتمند اسرائيل خيلى مشكل دارند و براى جذب آنها ، كم كم دارند ناخشنودى خودشان را در شعارهاى انتخاباتى شان از توافق ، ابراز مى دارند . به ويژه خانم هيلارى كلينتون كه اين روزها بازارش گرمى سابق را ندارد.
از سوى ديگر به نظر مي رسد جمهورى خواهان و آى پك ، يعنى لابى قدرتمند اسرائيل در آمريكا بر سر لغو وتويى كه قرار است اوباما به كار ببندد دست به يك معامله بين حزبى بزنند به گونه اى كه آنان در گرو واگذارى مجدد كاخ سفيد به نامزد دموكرات ها، پشت اوباما را در كنگره و سنا خالى كنند . يا توافق كنند توافق را در ازاى رسيدن مجدد به رياست جمهورى بفروشند.
قطعا اگر دموكرات ها در يك اتحاد حزبى از توافق حمايت كنند در يك چالش دراز مدت با رقبا و شركاى قدرتشان در درون نظام سياسى آمريكا مواجه مى گردند و در صورت شكست در انتخابات رياست جمهورى بخوبى نيز مى دانند براى توافقى نازل كه اين همه هزينه حزبى بابت آن پرداخت كرده اند كه احتمال لغو آن توسط نامزد پيروز رقيب وجود دارد. علاوه بر غير قابل بودن دوام توافق چه به دست مى آورند. فكر نمى كنم كه دمكرات ها حاضر باشند براى كسب افتخارات جهانى حقوق بشرى و رهبرى بلامنازع كشورشان در اجماع جامعه جهانى ، حاضر باشند روابط قدرت در درون نظام سياسى به خطر بياندازند.و در چالشى دراز مدت ازچرخه ى قدرت بدور باشند .
اما اين ور ميز وضعيت بقيه بهتر از آمريكا است روس ، فرانسه ، آلمان و چين ماهى خودشان را در گرداب اجماع بر سر تحريم ها صيد كردند.و به قصد خود رسيدند.
اما سوژه تحريم، اوضاع ايران در درون نظام سياسى بهتر و صداى واحد بر سر توافق تقويت گرديده و منجر به تحكيم وحدت ملى آنها خواهد شد .همان نتايجى كه اسرائيل و جمهورى خواهان با آن مخالف بودند.و كابوس آنها به حساب مى آيد.
عبدالرحمن نيك سرشت
94/4/27