پایگاه خبری عصرجهان؛محمد شریفی✍️جماعتی ۱۳ نفره موسوم به شورای شهر اهواز، پس از بیرون آمدن از صندوق های رای،(خصوصا مراکز اربعه!!) فی الفور گرد هم آمدند تا چرخ مدیریت شهر اهواز را با ورژن پاریس و لندن بچرخانند،روز روشن با چراغ، گِردِ شهرهای ایران چرخیدند، تا رضا امینی فیل آبادی را از قوطی عطاران اصفهانی پیدا کردند، اما چرخ که نچرخید هیچ، زنجیر و تسمه تایم هم پاره شد!

چندی ماهی به خیر و خوشی آقایان شورا در کوچه ی آشتی کنان امانیه ،گل می گفتند و گل می شُنُفتند،تا اینکه شورا دوشقه شد، نیمی از اعضای شورا عاشق امینی بودند و نیمی دیگر از او دلِ خوشی نداشتند. هرچه آن شش نفر دوستش داشتند، آن هفت نفر چشم دیدنش را نداشتند. آن هفت نفر هرچه زدند، نتوانستند شهردار را از صندلی‌اش جدا کنند، چرا که آن شش نفر با یک ترفند قدیمی به نام "آبستراکسیون"، جلسات را آب رفتند!

حکایت به اینجا ختم نشد، که در این میان استاندار، جناب موالی‌زاده، آمد و در هر کوی و برزن گفت: "این چه اوضاعی‌ست؟ این چه مدیریتی‌ست؟" اما کسی گوشش بدهکار نبود، یا اگر هم بدهکار بود، قسطش عقب افتاده بود!

از قضا، قائم‌پناه، معاون رئیس‌جمهور هم پایش به این ماجرا باز شد. او که به اهواز آمد، چنان اوضاع شهر را دید که گویی زلزله‌ای رخ داده باشد. پس در تالار استانداری، دستی به چانه گرفت و گفت: "وا مصیبتا! این شهر به مدیر نیاز دارد، نه معجزه!" اما باز هم کسی تکان نخورد.

بالاخره آن شش نفر که حریف آن هفت نفر نمی‌شدند، ترفند دیگری زدند. یکی از مخالفان را کشیدند کنار و چنان شیرین‌زبانی کردند که طرف را از جبهه‌ی دشمن به اردوگاه خود آوردند و بر تخت ریاست شورا نشاندند. حالا دیگر توازن قدرت بر هم خورده بود، اما مشکل حل که نشد هیچ، تازه پیچیده‌تر هم شد!

چون هرچه قانون شوراها می‌گفت: "یا آبستراکسیون را تمام کنید یا راه قانونی را بروید"، هیچ‌کس اراده‌ای برای این کار نداشت. بعضی یکی به نعل می‌زدند و یکی به میخ، آن‌قدر که نه نعل سالم ماند و نه میخ!

و این‌گونه شد که استخوانی که در زخم فرو رفته بود، همان‌جا ماند، زخم کهنه‌تر شد، و مردم اهواز همچنان در انتظار کسی ماندند که این استخوان را از لای زخم بیرون بکشد... اما هنوز کسی پیدا نشده است!

فضای رسانه ای در اهواز دو قطبی شده است، طرفداران استاندار در یک جبهه و طرفداران شهردار در خط آتش در مقابلشان ، جنگ حیدری و نعمتی در فضای مجازی و رسانه در حال هل من مبارز طلبیدن هستند، استاندار محترم تکلیف را وفق قانون معین کنند، اگر حق با شهردار است، افکار عمومی را اقناع بکنند، و اگر حق با شهردار نیست، وفق قانون تصمیم قاطع بگیرند، امور استان با سخنرانی در پشت تریبون پیش نمی رود، این فضای ملتهب بوجود آمده تبعات خوبی برای مردم خوزستان ندارد، زعما و عقلای قوم تا دیر نشده است، استخوان را از لای زخم ناسور شده با درایت و تدبیر بیرون بکشند۔ که فردا خیلی دیر است....

محمد شریفی